Συνολικές προβολές σελίδας

Η λίστα ιστολογίων μου

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Πάρνηθα



Γς είπε
65:
>στα Ιταλικά ο πυρήνας δεν είναι νιφέ;


Πιτσιρικάς που είχα πέσει με τα μούτρα στα ιδιαίτερα είχα κι ένα ξεφτέρι μαθητή που η μάνα του νόμιζε ότι ήταν ο Αϊνστάιν.
Του είχα βάλει να μου γράψει δυο λόγια για τον πυρήνα του ατόμου κι αυτός πήγε και αντέγραψε όλο το λήμμα από την εγκυκλοπαίδεια. Και με ξεπατικοτούρα και τα σχήματα και εικόνες, ζουγραφισμένες με μπογιές μάλιστα.
Δεν υπήρχαν όμως ούτε νετρόνια, ούτε πρωτόνια.
Είχε αντιγράψει το λήμμα για τον άλλο πυρήνα. Τον κυτταρικό!
Καμάρωνε η μάνα του. 
–Ωραίο δεν είναι;
-Μα αυτός είναι για …
-Δεν πειράζει. Είναι ωραίο, Δε είναι;
Ωραίος ήταν. Είχε τα πάντα, εκτός από το DNA που είχε ανακαλυφθεί μεν αλλά δεν είχε μπει ακόμα στον κυτταρικό πυρήνα των σχολικών βιβλίων.
Κι άργησαν πολύ να μπουν αυτά τα μοριακά στα σχολικά βιβλία.
Στη μεταπολίτευση. Ηταν ο Καθηγητής μου (και Ακαδημαϊκός τώρα) ο φίλος μου ο Κώστας Κριμπάς που έφερε τα πάνω κάτω με ένα βιβλίο του στη Μέση Εκπαίδευση.
Σεισμός!
Τι να διδάξουν οι φυσιογνώστες τότε καθηγητές που δεν είχαν ιδέα για 
DNARNANADNADH, γονίδια, κτλ.
Απλώς δεν το δίδασκαν πολλοί και υπαγόρευαν σημειώσεις στα παιδιά, από παλιομοδίτικα βιβλία.
Από την άλλη μεριά όμως οι νέοι καθηγητές του Βιολογικού πλέον τμήματος ήταν πανέτοιμοι να πέσουν στη μάχη.
Θυμάμαι τον Φώτη Καφάτο στο Πανεπιστήμιο που τους μοίραζε στο μάθημα του σε σημειώσεις μεταφρασμένο το βιβλίο του Γουάτσον, Μολέκιουλαρ μπαϊόλοτζι οβ δε τζιν.
Κοσμογονία, αλλά και μαύρη αντίδραση.
Τύφλα νάχει η σημερινή Φωνηεντιάδα κλπ. Ενώ τα ζώα καταλάβαιναν ότι δεν έπαιρνε άλλη καθυστέρηση η ανανέωση των σχολικών εγχειριδίων σε επιστήμες αιχμής, προτιμούσαν να αφήσουν τους μαθητές στο μαύρο σκοτάδι για να μην κουραστούν, να διαβάσουν, να μάθουν. Ασε που κι ο συγγραφέας είναι γενετιστής και ποιος ξέρει θα πιστεύει και στους πιθήκους του Δαρβίνου (χρησιμοποιήθηκαν όλα τα όπλα).
Και δεν ήταν η εποχή του διαδικτύου, των μπλόγκς, που γραδάρεις πάνω κάτω τις αντιδράσεις.
Ετσι ο φίλος μου, ο καθηγητής μου Κριμπάς που πολύ θα ήθελε να μάθει τι γίνεται έπρεπε να περιοριστεί στις αντιφατικές κρίσεις των επιστολών στον τύπο και στα εν πολλοίς κολακευτικά σχόλια των γνωστών του.
Οπότε άδραξα την ευκαιρία να έχει μια αντικειμενική κρίση από έναν μαθητή. Πάνω στην Πάρνηθα.
Μαζεύαμε μύγες! Μύγες δροσόφιλες. Μελετούσαμε τηυ γενετική δομή ένός πληθυσμού για χρόνια εκεί.
Με τις απόχες λοιπόν και νάσου ένας πιτσιρικάς από γειτονική κατασκήνωση που έτυχε να φοιτά στο γυμνάσιο που είχα βγάλει.
-Υπάρχει ακόμη ο τάδε; Ο φρερ Ατανάζ; Ο..ο..Και ξαφνικά μου έρχεται μια φλασιά:
-Ποιο βιβλίο κάνετε στη Φυσική; Ποιος ο συγγραφέας; Πως σου φαίνεται;
Στη Χημεία; Στη Βιολογία;
Ακούει βιολογία και έμεινε στήλη άλατος.Από συγκίνηση και θαυμασμό για το τόσο πολύ σπουδαίο βιβλίο που επιτέλους έφερνε και στην Ελληνική εκπαίδευση την βιολογική επανάσταση που έτρεχε με χίλια σε Ευρώπη και Αμερική, σκέφτηκα.
Σίγουρα κάτι τέτοιο θα σκεφτόταν κι ο Κώστας.
Μας πλησιάζει και ανοίγει τα χέρια του για να μας φέρει κοντά του. Κοιτάζει γύρω σαν να θέλει να δει μην μας ακούει κανείς και με χαμηλή φωνή μας λέει:
-Παιδιά, αυτός που έγραψε το βιβλίο αυτό δεν έχει ιδέα τι είναι βιολογία!
Χάλαγε την πιάτσα, καθηγητής πανεπιστημίου πράγμα.

Τους τη χάλασε όντως για καλά!

Δεν υπάρχουν σχόλια: