Η Τηλεόραση

-Αμπρα κατάμπρα Μερασχηματιστής!

-Τι άλλο είπες ότι θέλει αλλαγή στην τηλεόραση;

-Μια λυχνία Πι-γουάι 88 [PY88]

-Kat;ampra  Πι Παπάι οχτώ.

-Άλλο;

--Ενας ηλεκτρολυτικός

-@#%^*)%^$#@ Ενας ηλεκτρονικός.

Και με τρόπο κουμπώνω την λυχνία [που είχα χαλαρώσει].

Κλείνω τα μάτια και ψιθυρίζω μερικά ακόμα μαγικά.

-Βάλε την στην πρίζα. Είναι εντάξει.

Δε ήξερε τι να κάνει; Να φωνάξει την αστυνομία ή να βγει έξω να ζητήσει βοήθεια απ τους διπλανούς;

Του χρειαζόταν όμως του πούστη.

1978. Είχα αποσυνδέσει ελαφρά μια λυχνία από την τηλεόραση για να μην την παρακολουθούν μέρα νύχτα τα παιδιά, προφασιζόμενος ότι έχει χαλάσει.

Κι όλο με παρακάλαγε η μακαρίτισσα κυρά να την φτιάξω γιατί θα την στείλει στον ηλεκτρονικό [ραδιοφονιά].

Ε, εκείνο το μεσημέρι την έστειλε, ή μάλλον του τηλεφώνησε και ήρθε και την πήρε.

Τρέχω στο μαγαζί και παίρνω το χαζοχαρούμενο [φυσικό μου] ύφος:

-Τι έχει μάστορα; Την κοίταξες;

Και με ύφος καθηγητού ιατρικής μου εξήγησε τις βλάβες.

-Τόσα πολλά; Συμφέρει να την φτιάξουμε;

Τι ήθελα και το είπα;

-Μα τι λέτε τώρα κύριε τέτοιο μοντέλο και δεν θα το φτιάξετε!

Οπότε τα παίρνω κι εγώ και του είπα να μου δείξει τα βλαμμένα εξαρτήματα [κόλπο για να σφίξω τη λυχνία].

Ξεβιδώνει το καπάκι [πνιγήκαμε στη σκόνη]

Και άρχισα το τελετουργικό με τα μαγικά που περιέγραψα.

Μπαγάσας ήτανε, αλλά όχι και μαλάκας:

-Δώσε μου τουλάχιστον ένα πενηντάρι [δραχμές]. Τα μεταφορικά.