Cgs & KLM

Γς said

12 Οκτωβρίου, 2015 στις 09:07

299:

Το cgs και Κα Ελ Εμ που είπε κάποιος κάποτε από …καθέδρας

Ο ταύρος, ο μαινόμενος

Anna Silia  στο Face Book

.- Εφάθεν (φάνηκε) το ντοτόρ?
- Ποίον ντοτόρ? (εννοώντας ο καφετζής, ποιος από τους δύο γιατρούς)
- Αούτον που γαμεί τα κτήνη…

Και που λες  Αννα μου, ήμουν σ ένα κτήριο της  Ζωϊκής Παραγωγής του ευαγούς Ιδρύματος που το έπαιζα καθηγητής για να πάρω αβγουλάκια για τα παιδάκια μου. Όταν ένας ταύρος δεμένος έξω από το κτήριο [για να του πάρουν σπέρμα για σπερματέγχυση] λύθηκε και μπούκαρε στο ισόγειο που ήμασταν για τα αυγά,

Σφήνωσε όμως στην πόρτα. 

Κι αρχίσαμε να πηδάμε απ το παράθυρο για να γλυτώσουμε,

Ελα όμως που ξεσφήνωσε και όρμισε σ αυτούς που είχαν πηδήξει έξω [και που τώρα ξαναπήδαγαν μέσα για να σωθούνε]. 

Μύλος

Ο σελέμης

Γς said

30 Νοεμβρίου, 2012 στις 13:07

51:
Περπατούσαμε στο δρόμο όταν μας την έπεσε ένας φουκαρας:

                                                                                          
-Συγνώμη ρε παιδιά, μήπως έχετε να μου δώσετε δύο δραχμές για να βγάλω εισιτήριο;
-Ναι, αγόρι μου. Ορίστε
Δεν είχα πάει δέκα μέτρα και να τον πάλι::
-Συγνώμη. μήπως έχετε ένα τσιγάρο;
-Αντε πάρε!

Ξαναχτύπησε. Για φωτιά.

Και δεν προφτάσαμε ούτε άλλα 10 μέτρα να κάνουμε  και να τον πάλι. Θα τον σκοτώσω είπα μέσα μου.
-Μήπως έχετε ώρα;
Φτηνά τη γλύτωσε

Ο Καθηγητής

Γς said

29 Νοεμβρίου, 2012 στις 10:04

Καλημέρα.

Καθίκι σαν βρισιά:

Προσπαθούσαμε να βοηθήσουμε έναν φουκαρά γεροντάκο, που συνόδευε τη γυναίκα του στο Νοσοκομείο.

Τον είχα ακούσει στο διάδρομο στο ηλεφωνο να παρακαλάει:

-Ρε συ έλα Η μάνα σου πεθαίνει.

Και πως θα ήθελα να ήξερα το τηλέφωνό του. Να τον σκυλοβρίσω.
Και έβαλα το φίλο μου τον Βασίλη, να τον ψαρέψει.

-Παιδιά έχεις;
-Εχω έναν καθηγητή σαν κι αυτόν [κι έδειξε εμένα].

Με τον "σαν κι αυτόν"’ ήθελε να δείξει το μπόι ή την ηλικία.
Το "καθηγητή" όμως; Και πώς ήξερε ότι είμαι καθηγητής;

-Καθηγητής είπατε;
-Όχι! Καθίκι είπα.

Για τον γιο του, το καθίκι, που δεν νοιαζόταν ούτε γι αυτόν, ούτε για τη μάνα του.

Αθίκια

Γς said

29 Νοεμβρίου, 2012 στις 12:07

Καθίκι, καθίκια.
Γιατί γμτ, όταν στην Κορινθία στο δρόμο για Χιλιομόδι και Τεγέα μετά το Σολομό πέφτω πάνω στις πινακίδες του χωριού «Αθίκια», ο νους μου πάει στα …

Κο(μ(μμ))ουνισμός

Γς said

29 Νοεμβρίου, 2012 στις 12:40

60:

Τελικά ο κομ(μ)ουνισμός γράφεται με ένα ή με δύο μι;

Γραφότανε με δύο, με ένα τώρα, προσεχώς με κανένα

Θεσσαλονίκη

Γς said

1 Δεκεμβρίου, 2012 στις 14:56

331:
>πρόβλημα μὲ τὰ διπλὰ σύμφωνα […]συνειδητοποίησα πὼς κι οἱ Ἕλληνες ἀνεπαίσθητα τὰ προφέρουν

Ναι όπως Θεσσαλονίκη, που γράφεται με δύο σίγμα, αλλά προφέρεται με δύο λάμδα

Κολύμπι

Πιτσιρικάς [10 χρονώ] δίπλα στη μεγάλη [17άρα] ξαδελφη μου στην πλαζ.

Κι ένας μαντράχαλος:

-Δεν ξέρετε μπάνιο δεσποινίς;

-Όχι.

-Να σας μάθω. Εμπρόσθιο; Υπτιο; Κρόουλ; Και τέτοια.

-Τέτοιο.

-Α, αυτό χρειάζεται τρία χρόνια μαθήματα.

Κι ανάβουν τα λαμπάκια μου¨

-θα σ έχουμε τρία χρόνια μαζί μας;

Αεροδρόμιο Κατερίνης

Γς said

28 Νοεμβρίου, 2012 στις 12:11

28:

Συζούσα τότε με τη ζωγράφο μου. (Ζηλιάρηδες!)
Και θα πήγαινα σ ένα συνέδριο στην Ξάνθη.

–Α, ωραία θα με πάρεις μαζί σου μέχρι τον Αλμυρό και γυρνώντας με παίρνεις.
-Δεν γίνεται. Μου έχουν πληρωμένο αεροπορικό εισιτήριο.

Σιγά μη την έπαιρνα μαζί μου.
Τι να κάνω; Δεν χώραγε. Είχα μια μεταπτυχιακή μου, που θα πηγαίναμε μαζί.

Στο γυρισμό λοιπόν, καθάρισα όλο το αμάξι από ενοχοποιητικά στοιχεία. Ιδίως από χαρτάκια διοδίων κλπ.
Κι όλα καλά. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Μέχρι που μερικές ημέρες αργότερα, στο Σχοινιά που κάναμε μπάνιο, μου λέει:

-Εχει αεροδρόμιο η Κατερίνη;

Είχε βρει μια απόδειξη εστιατορίου της Κατερίνης, κάτω από υο κάθισμα του οδηγού.

Τηλεφωνικά κέρματα

 Γς said

3 Νοεμβρίου, 2015 στις 13:56

30:

Τα θυμάμαι αυτά τα κέρματα με τις χαραγές που ρίχναμε στους τότε κερματοδέκτες.

Ο πιτσιρικάς Γς όμως είχε βρει το κόλπο. Κάτι ροδέλες για βίδες που είχαν κάποια κύρτωση και εισχωρούσαν στην περίεργη σχισμή της συσκευής του τηλεφωνικού θαλάμου.

Και μια μέρα εκεί που το τάιζα κανονικά με ροδέλες έρχεται ένας κανονικός πελάτης και του παραχώρησα την θέση μου.

Κι όλο έριχνε κανονικά κέρματα και όλο αυτό του έβγαζε ροδέλες.
Τα χρειάστηκα και για ξεκάρφωμα άρχισα να του κάνω υποδείξεις. Πως πρέπει να βάζει το κέρμα και τέτοια.

Και με κοιτάζει και μου λέει:
-Ξέρω, ξέρω. Εχω ξανατηλεφωνήσει πάλι μια φορά το 1940.
Είχαμε Χίλια εννιακόσια πενήντα τόσο.

Κυρ Μηνάς και κυρά Μίνα

Γς said

2 Νοεμβρίου, 2015 στις 10:46

4:

>αλλά έχει και τη γιορτή του Μηνά

Κυρ Μηνάς και κυρά Μίνα.

Η κυρα Μίνα που του έφτιαχνε το φαγητό για να φάει όταν γύρναγε  αργά από την δουλειά του.

Εκείνη την νύχτα όμως έμεινε νηστικός.
Ολο το απόγευμα κάναμε διαγωνισμό ποιος θα φάει τα περισσότερα μανταρίνια στην ταράτσα δίπλα.

Και με τα φλούδια κάναμε σκοποβολή:
Τα αφήναμε να πέσουν από κει πάνω στα κεραμίδια της κυρα Μήνας. Σε μια τρύπα-καμινάδα της κουζίνας.

Και βρήκε ο κυρ Μηνάς μια κατσαρόλα γεμάτη φλούδια. Και έβριζε.
Κι ούτε που πρόσεξε ότι η φασολάδα του ήταν κάτω κάτω

Στο νησί Bora Bora

Γς said

9 Οκτωβρίου, 2015 στις 14:57

Justin Bieber: Oλόγυμνος, λέει σήμερα, στα νησιά Bora Bora με νέα σύντροφο!

Αν είχα πάει όμως εγώ προχτές, θα έλεγε

Ο Γς στα νησιά [ένα ειναι] Bora Bora;

Ο Γιάννης Νίκολης

Γς said

10 Οκτωβρίου, 2015 στις 03:08

120:

>Μιλάμε για πολύ τρέλα τότε, με την θεωρία της πληροφορίας. Κι ύστερα ήρθε η Κατάστροφι θίορι [και ύστερα οι μέλισσες]

Κι ύστερα ήρθε ο Γιάννης ο Νίκολης.

Πως του ξέφυγα ένας θεός ξέρει.
Θεωρία της Πληροφορίας αυτός, Θεωρία [οικολογικών] Συστημάτων [άλλη τρέλα κι αυτή] εγώ [αυθάδης – μεταπτυχιακός ων] σε καλοκαιρινό σχολείο.

Γιάννης Νίκολης. Η ελληνική εκδοχή της μανίας που μας είχε καταλάβει.

«Ο Γιάννης Νίκολης (1934-2012) ήταν ένας διαπρεπής Έλληνας επιστήμων και στοχαστής που διεύρυνε τα όρια της επιστήμης της Κυβερνητικής και της Θεωρίας Πληροφοριών κάνοντάς τες να συναντήσουν τη σύγχρονη θεωρία του χάους και της πολυπλοκότητας με εφαρμογές στη βιολογία, τη θεωρία παιγνίων και τη δυναμική της γνωσιολογίας και την αυτοοργάνωση των κοινωνικών δομών. Ανέδειξε όσο λίγοι τη διεπιστημονική προσέγγιση θεμελιωδών επιστημονικών προβλημάτων όσο και την πολιτισμική διάσταση της επιστημονικής του δραστηριότητας.»

Ναι κι ύστερα ήρθαν όλα αυτά. Και το Χάος.

Κι ύστερα τους βάλαμε φωτιά και τα κάψαμε και πήγαμε σε μια μικρή λιμνούλα κει πάνω στα βουνά και σκορπίσαμε τη στάχτη τους, που απλώθηκε σ όλη τη λίμνη.

Απεργίες

Γς said

8 Οκτωβρίου, 2015 στις 12:23

44:
Κακά τα ψέματα.

Τους κάναμε κήρυγμα κατά της αποχής, απεργίας, αλλά έτρεμε και το φυλλοκάρδι μας μήπως εισακουστούμε

>20 χρόνια πριν. Εποχή μεγάλων απεργιών στα Πανεπιστήμια. Πήγαμε για μερικές μέρες στην Ιταλία και καταλήξαμε να την γυρίζουμε ένα μήνα

Φρερ Κάκτος

Γς said

13 Δεκεμβρίου, 2015 στις 05:59

Ονειρο κι αυτό σε καλό μου.

Όχι πως δεν ήταν καλό, αλλά μοναχός ο Κάκτος-Γς;
Και τι μοναχός; Φρερ. Σε μικτό μάλιστα μοναστήρι.

Ιστορία μεγάλη.
Αυτό που μου άρεσε πάντως ήταν ότι τα είχα βρει με τον εαυτό μου.
Είχα προσαρμοστεί.

Είχα μάλιστα και μόνιμη θέση στην βιβλιοθήκη της μονής με το βιβλίο στα Λατνικά που μελετούσα και δυό βοηθητικά, ένα στα Αγγλικά και ένα στα Γαλλικά.

Θα σας το συνιστούσα για διάβασμα, τώρα τις άγιες ημέρες αλλά δεν το θυμάμαι.

Αδελφός Κάκτος.

Δυναμιτης

Γς said

8 Οκτωβρίου, 2015 στις 08:12

Επίθεση με μπαταριές στη μπαταρία [βρύση] του νιπτήρος.
[και η ομάδα υποβρυχίων κατασροφών του Δυτη των Νιπτήρων]

Εγώ πάντως θα έχανα την υπομονή μου και θα του έβαζα ένα μασούρι δυναμίτη με μπόλικο βραδύκαυστο φυτίλι.
Θα το άναβα και θα πέρναγα στο απέναντι μέρος της Μαραθώνος, κλείνοντας τα αυτιά μου και …

Μουσλούκι

Πάνος Με Πεζά said

8 Οκτωβρίου, 2015 στις 08:39

@ 183 : Κι επειδή εδώ λεξικολογούμε, αυτό που δείχνεις λέγεται «μουσλούκι» ! Τα προλάβαμε κι αυτά… Νέα Πεντέλη, δεκαετία 80, νερό της ΟΥΛΕΝ μόνο κάθε Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή…

Γς said

8 Οκτωβρίου, 2015 στις 08:44

Νερό Perrier Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο

Καστανιά-Καστάνια

Γς said

7 Οκτωβρίου, 2015 στις 10:07

Καλημέρα

Καστανιά λοιπόν

αλλά και καστάνια:

Σβάστικες

Γς said

7 Οκτωβρίου, 2015 στις 03:33

1950. Νωπές ακόμα οι μνήμες του πολέμου, της γερμανικής κατοχής.

Και ο μικρός Γς έπαθε την πλάκα του μπρος το Ιλίου Μέλανθρον όταν είδε στα κάγκελα του τόσους πολλούς αγκυλωτούς σταυρούς.
Κι η μάνα του τον τράβαγε απ το χέρι για να προλάβουμε το λεωφορείο στην Ακαδημίας

Γς said

7 Οκτωβρίου, 2015 στις 09:55

96:

Χ said

7 Οκτωβρίου, 2015 στις 08:37

Από το Ιλίου Μέλαθρο, παρατηρώ, σε καθέναν μένει αυτό που έχει στην καρδιά, το νου (και το στομάχι-για τυριά έγραψα γω :) )

Ιδέα δεν έχω για το καφενείο στο Ιλίου Μέλανθρον και τα τυριά του.

Απλώς κάθε φορά που το βλέπω θυμάμαι την έκπληξη και τον τρόμο που ένιωσα 6 χρονών που βρέθηκα μπροστά σε τόσους «γερμανικούς» σταυρούς [#92].

Και βέβαια ο καθένας γράφει για ότι έχει στην καρδιά του στο νου του {και τα τυριά στο στομάχι σου ;) ].

Εγώ έγραψα για κάτι που είδα πριν 65 χρόνια, τότε που όλοι τρέμανε ακόμη από τις συμφορές του πολέμου και του εμφύλιου που πριν κάτι μήνες είχε τελειώσει.

Τολό

Γς said

6 Οκτωβρίου, 2015 στις 13:48

21:
Αχ, το Τολό!
Εδώ οι καλές μνήμες!

-Κάθε μέρα, δις, τρις, αλλά και τετράκις.

[για τον Γς, στις φιλενάδες της]

Και μια άλλη μέρα περφόρμινγκ [μπιπ] κανονικά μέσα στη θάλασσα, κοιτάζοντας τους λουόμενους στα ρηχά, όταν ξαφνικά βλέπουμε ότι ένα φουσκωτό με κάμποσους νοματαίους επάνω, να έχει σβήσει τη μηχανή και μουλωχτά μουλωχτά να έχει πλησιάσει μερικά μέτρα πίσω μας

.

Και μόλις είχα κρεμάσει το μαγιό μου μια άλλη φορά, σε μια σημαδούρα περιμένοντας την δικιά μου, όταν μια ρωσίδα, που το είδε, έπεσε στη θάλασσα και ήρθε σφαίρα κατά πάνω μου. Μερικά μέτρα πιο πέρα κολυμπούσε η κορούλα της.

Μπαλούστρα

Γς said

7 Οκτωβρίου, 2015 στις 03:17

Μπαλούστρα να φανε κι οι κότες.
Προφήτης Ηλίας. Μικρολίμανο Κερατέας.

Βυζαντινός νεοκλασικισμός. Νά’ χαμε και μερικά ακροκέραμα…

Ανεμογεννήτριες

Γς said

5 Οκτωβρίου, 2015 στις 11:59

35:

>Απλώς ανόητοι ή πληρωμένοι από τους πετρελαιάδες είναι αυτοί που διαμαρτύρονται για τις ανεμογεννήτριες;

Μωρέ κάτι ξέρουν.
Κι εννοώ αυτό που είναι στα ψιλά γράμματα του μνημονίου 3:

Οτι όταν δεν φυσάει αέρας θα πρέπει να πηγαίνουμε κάτω από τις ανεμογεννήτριες και να κάνουμε «φου»