Μαύρα μούρα, μαύρα χείλη.

Γς said

18 Απριλίου, 2016 στις 11:40

Μαύρα μούρα, μαύρα χείλη.

Γάμος γινόταν και την έκανα με ελαφριά πηδηματάκια απ την εκκλησία του χωριού.

Βρήκα και μια μουριά πίσω απ την εκκλησία και της τάραξα τα μαύρα μούρα.

Κι όταν ξαναμπήκα όλοι με κοίταζαν.

-Που είχες παει; Η δικιά μου.
-Πουθενά, εδώ ήμουν.
-Και ποιος σε έβαψε έτσι;

Ο Αγιος Πετρος και η γάτα

Γς said

8 Απριλίου, 2016 στις 13:10

-Δεν φταίω εγώ παππούλη! Αυτή φταίει που ήταν περίεργη.

Αυτά θα λέω στον Αγιο Πέτρο, που έτσι και είναι φιλόζωος την έχω βάψει.

Ηταν Μεγάλη Παρασκευή, αλλά εμείς είχαμε αρχίσει τα προκαταρκτικά.

Είχα φτιάξει ένα φοβερό βαρελότο κι εκεί δίπλα στην περιφορά του Επιταφίου το άναψα και το πέταξα μέσα σε ένα περιφραγμένο οικόπεδο για να μην σκοτωθεί κανείς.

Οταν έτρεξε μια γάτα για να δει τι είναι.

Κι έπρεπε να δείτε την σιλουέτα της στον αέρα μέσα στην τρομακτική έκρηξη

L'amour est bleu

Γς said

17 Ιανουαρίου, 2015 στις 11:47

Quai des Orfèvres στη Σιτέ και η Pont Neuf. [Νάιν; Δερ ιζ νο μπριτζ νάιν μεσιέ].

Το σημερινό άρθρο έχει και Ρεάλπολιτίκ και θυμήθηκα τον Πιπινέλι να τα βάζει με την Ρεαλπολιτικ των Δυτικογερμανών που γλυκοκοίταζαν την Ανατολική Γερμανία τότε, το 1967.

Επίσης το φίλμ Quai des Orfèvres του 1947 με την Λαμούρ, την τραγουδίστρια των καμπαρέ.

Εχουμε και λέμε: 1967, Λαμούρ. Μας λείπει το Λουξεμβούργο. Εχουμε στο άρθρο και Λουξεμβούγο [το λίκνο στα Λουξεμβουργιανά].

Οπότε:
«Λ αμούρ ε μπλέ» στο Φεστιβάλ Τραγουδιού του 1967, για το Λουξεμβούργο.

Ασφαλτος

Γς said

12 Οκτωβρίου, 2015 στις 11:06

8:

Πόλεμος. Δεν αποκλείεται. Για όλα τους έχω ικανούς τους [ονόματα δε λέμε].

Και θυμήθηκα ξαφνικά εκείνον τον τύπο που μας έλεγε πως μπορούμε να κατατροπώσουμε τους … Τούρκους.

Ηταν στην μεταπολίτευση, πάνω στην κρίση με την Κύπρο και τα τέτοια. Μια από τις πατέντες του ήταν κάποια χημική διαδικασία για να γεμίσει το Β. Αιγαίο με καπνούς και να … μην βλέπουνε οι Τούρκοι τα Ελληνικά πολεμικά σκάφη.

Φαίνεται όμως ότι τις πατέντες του τις κοινοποιούσε και στο υπουργείο Αμύνης
Διότι μια μέρα του στέλνει γραφή ο ίδιος ο υπουργός Αμύνης. Ο Αβέρωφ.
Ετσι μας είπε. Μπορεί να ήταν και κάποιος χαμηλός υπάλληλος που του μηνούσε να μην ξαναστείλει πατέντες γιατί θα του κόψουν τον [μπιπ].

Μας είπε λοιπόν ότι ο υπουργός τον ευχαριστούσε για την τελευταία του ιδέα, η οποία εξετάζεται κλπ κλπ.
Αργότερα που τον τσίγκλισα μας είπε και ποια ήταν η πατέντα του αυτήν τη φορά:

Είχε ανακαλύψει λέει έναν καταλύτη που διευκολύνει την ανάφλεξη της ασφάλτου.
Και θα βάζαμε λίγο τέτοιο φις-φις σε κάποιον αυτοκινητόδρομο απέναντι από την Μυτιλήνη και θα φούντωνε αμέσως όλο το οδικό δίκτυο της γείτονος.

θα είχαμε λάβει και τα μέτρα μας βεβαίως στους Κήπους του Έβρου διότι είχε τελειώσει πριν 2-3 χρόνια κι η γέφυρα του Βοσπόρου