Ωχ, πιά.
Βόρειος
Μακεδονία, Νότιος Μακεδονία.
Είπαμε. Για να μην
μπερδευόμαστε με τις Μακεδονίες να τις λέμε όλες «μωρό μου»
Πιτσιρίκια,
που δεν ξέραμε πως λέν το κάθε τι, χρησιμοποιούσαμε το όνομα «φις-φις».
Φις-φις το ένα, φις-φις το άλλο. Ετσι
λέγαμε και το σπρέι ων χρωμάτων. Και ίσως εδώ ταίριαζε το όνομα.
Το θυμήθηκα τ απόγευμα, που είχα πάει στο Media Markt να αγοράσω ένα
μικρόφωνο, νομίζοντας ότι το δικό μου έχει χαλάσει. με βλέπουν αλλά δεν με
ακούνε στο Messanger. Τζίφος
όμως, φαίνεται ότι δεν μπορώ να το συνδέσω σε PC τάουερ.
Τέλος πάντων, εκεί που περίμενα στο σέρβις
ήταν ένας άλλος που συμπλήρωνε μια φόρμα, ένα χαρτί.
-Υπογράψτε, εδώ. Κι εδώ.
Και μετά παίρνει μια σφραγίδα και τσαφ.
-Ετοιμος
Αυτός όμως δεν κατάλαβε και γύρισε και με
κοίταξε. Παίρνω κι εγώ ένα φισ-φις που ήταν στο κισε και κάνω πως θα …
-Κι λίγο απ αυτό!
