Το Πιστεύω

Γς said

20 Νοεμβρίου, 2014 at 13:03

Ασχετο, αλλά μιας και μιλάμε για ευαγγέλια και τέτοια.

Η κυρά μου στο κρεββάτι πριν ξημερώσει ανοίγει κάτι εκκλησιαστικά και διαβάζει παρακλήσεις προσευχές και τέτοια.
Συνήθως δεν παίρνω χαμπάρι, αλλά τις προάλλες ξύπνησα και με ρώτησε αν θέλω να ακούω. Ακούω λοιπόν και ξαφνικά στο Πάτερ Ημών μου λέι «Πες το». Το είπα [που το θυμήθηκα;]

Σήμερα πάλι [αντί να κάνω το κορόιδο] τα ίδια.
Και ξαφνικά στο Πιστεύω αυτήν τη φορά μου λέει «ενα νερό κυρα Βαγγελιό». [Πλάκα κάνω για να δω αν προσέχετε].

Μου λέει λοιπόν «Πες το»[το Πιστεύω].
Και δεν θα το πιστέψετε το είπα μονορούφι:

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων… Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.
Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Προσπαθώ να το ξαναπώ τώρα αλλά…

Τι φταίει; Που είμαι καθιστός και όχι ξαπλωτός;
Ή που με έπιασε στον ύπνο;