Γαλάτειες

Γς said

1 Ιουνίου, 2015 στις 04:36

 "την Γαλάτειαν και μίαν καλύβην" του Καζαντζάκη, όπως λένε ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί.

Γαλατειες.

Κι η Μαλάκω, η Ρωσίδα [θα τολμούσα να πω]

молоко [μαλάκο] = γάλα

Και μού’ λεγε γαργάλατα, ουπς,
"το στήθος μου είναι μαλακό".

Κι είχα και κάτι χρωστούμενα από τα βρεφικάτα μου.

Και τα συμπλήρωσα.
Μετά μισό αιώνα.

Και στάνιαρα!

Η Μαύρη Αθηνά

Γς said

19 Μαρτίου, 2015 στις 17:39

Μετά τον Μαύρο Παλαμά,

έπεται η Μαύρη Αθηνά [όχι της Μαίρης Λέφκοβιτς].

Γλυτώνει μέχρι στιγμής λόγω ύψους εκεί δίπλα στην Ακαδημία.

Αθάνατος

  

Γς said

12 Μαρτίου, 2015 στις 09:33

Κι ήταν και τα χαράγματα του Κάκτου (πιτσιρικά) πάνω στα μεγάλα φύλλα του αθάνατου στο Λυκαβηττό. 

Κάκτος-Μαρία, Ελένη-Κάκτος και τέτοια.

Ηταν κι ένα Αφροδίτη-Κάκτος-Κάτια.

Δυστυχώς τα σκέπασε ο χρόνος

Το άσκημο γκράφιτι

ΦΗ-ΕΦΗ said

12 Μαρτίου, 2015 στις 15:03

Όπως είναι στη φωτό του νήματος η βαμμένη γωνία με το αέτωμα και το υπόλοιπο κτίριο δε μοιάζει πλώρη μαύρου αλλόκοτου καραβιού; Μια εφιαλτική πλώρη στην Πατησίων;

Γς said

12 Μαρτίου, 2015 στις 15:26

Εμένα μου θυμίζει την πλώρη του Τιτανικού μέσα στο σκοτάδι.
Κα σαν να βλέπω και την Σελίν Ντιόν

Jonathan & Joan

Γς said

8 Μαρτίου, 2015 στις 20:25

Φοιτήτριες στα Μαθηματικά. Στη Βιολογία.
Να και μια περίπτωση που η δεσποινίς σπούδασε Βιολογία και αναδείχτηκε σπουδαία θεωρητική οικολόγος κι εξελικτικός, με μαθηματικά μοντέλα και τέτοια. [και σπουδαία theistic evolutionist]

Εχει ήδη συνταξιοδοτηθεί πριν τρία χρόνια. Καθηγήτρια στο University of Massachusetts και στο Stanford.

Και το ερώτημα είναι: Μπορούμε να μιλάμε για την φοιτήτρια και μετά καθηγήτρια στα πανεπιστημια αυτά, Joan Roughgarden;

Πάντα την ήξερα σαν Jonathan Roughgarden, πριν αλλάξει φύλο στα γεράματα.

Ορμώμενος

Γς said

8 Μαρτίου, 2015 στις 11:57

6:
>Η διατύπωση της αναγόρευσης είναι ακριβώς η ίδια όπως στο δικό μου διδακτορικό του 1979

Και χτες τα θυμήθηκα κι εγώ πτυχία και διδακτορικά της εποχής μας.

Με ρώτησε η κυρά πώς να αποδώσει στα Ελληνικά τα native και originated [για φυτά]. Και πες πες για ενδημικά, καταγωγή και τέτοια της πέταξα και το «εκ Μεσοποταμίας ορμόμενο» για κάποιο φυτό. Και τα έπαιξε. Με ρώτησε από πού βγαίνει αυτό.

-Από το πήρε φόρα, ορμή και μας ήρθε!

Ετσι δεν έγραφαν;

Ο [ΕΠΩΝΥΜΟ] [ΟΝΟΜΑ]
ΕΚ [ΠΟΛΗ] ΟΡΜΩΜΕΝΟΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ
ΕΝ ΤΩ ΕΘΝΙΚΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΩ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩ ΑΘΗΝΩΝ
ΚΑΙ ΜΕΤ’ ΑΚΡΙΒΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΝ
[…]
ΕΝΕΚΡΙΘΗ ΕΤΕΙ ΕΒΔΟΜΩ ΚΑΙ ΟΓΔΟΗΚΟΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΝΕΑΚΟΣΤΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΟΣΤΩ

Η πορεία στη Σέλμα

Γς said

7 Μαρτίου, 2015 στις 21:16

7 Μαρτίου του 1965.
Η πορεία στη Σέλμα της Αλαμπάμα.
Πέρασαν 50 χρόνια

Κι ο Ιάκωβος δίπλα στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Εκ-πτώσεις

Γς said

7 Μαρτίου, 2015 στις 11:32

10:
>Πέφτουν σαν βροχή. Σαν το μήλο του Νεύτωνος.
Σαν, σαν..Τι άλλο πίπτει;
[Μην ακούω αηδίες!]

Πτώση τιμών. Εκπτώσεις.

Κι ήταν και μια γελοιογραφία, αρχές οβ 60ζ, που ένας Ερετζής το διάβαζε ΕΚ-ΠΤΩΣΕΙΣ, όταν η Ενωση Κέντρου [ΕΚ] ήταν στα πάνω της.

Αλλότρια ακολασία

Γς said

7 Μαρτίου, 2015 στις 10:15

-Συνουσιάστηκαν κύριε μάρτυς;
-Ναι, αλλά μετά της έριξε κι έναν [μπιπ]

«εξαναγκασμός σε εξώγαμη συνουσία»
Κι όποιος κατάλαβε βιασμό, κατάλαβε.

Όπως κι εκείνο που διάβαζα μικρός
«Διευκόλυνση αλλότριας ακολασίας»
Αρθρο κι αυτό του Ποινικού Κώδικα

Και δεν ήξερα τι ήταν

Αιματίτης

Γς said

14 Μαρτίου, 2015 στις 12:25

Αιμάσσω και αιματίτης.

Πούλαγε διάφορα χαϊμαλιά, βραχιολάκια και τέτοια.
Είχε κι ένα περίεργο με κάτι πετρούλες.

-Αιματίτης είναι κύριε. Εχετε κομπιούτερ;
-Ναι.
-Βάλτε τη λέξη «αιματίτης» να δείτε.
-Σερφάρετε κυρία μου;
-Οχι αλλά ξέρω. Πάρτε το. Δύο ευρώ μόνο.

Και μου το φόρεσε για δοκιμή. Αν δεν ζεσταινόμουν να μην το αγόραζα.
Α, μου είπε ότι ανεβάζει και την λίμπιντο.

Και πήγα απέναντι κι έπιασα κουβέντα με κάτι φιλαράκια, περιμένοντας την κυρά να βγει απ τον Αγιο Εφραίμ (Νέα Μάκρη, μεριά).

Και ήρθε και

-Πιάσε αυτό [το βραχιολάκι με τους αιματίτες] και δώσε το σ αυτήν απέναντι.

Και το πήγε.

Και μες το αυτοκίνητο βλέπω ότι το φόραγε.
Της το πούλησε, 5 ευρπουλάκια.
Ποιος ξέρει πως την έπεισε

Die Dreigroschenoper

Γς said

11 Μαρτίου, 2015 στις 06:01

182:

>Εννοούσα ότι η penny είναι ομόρριζη με το pfennig.

Penny, pfennig από το … τηγάνι, pfanne.
Και το Groschen, 10 Pfennig το παρατσούκλι του..
Grosso, γρόσι.

Και πήξαμε στην κατοχή από δραχμές.
Μέχρι 100 δισεκατομμύρια δραχμές που δεν αγόραζες ούτε μια πιπίλα όταν γεννήθηκα τότε.

Die Dreigroschenoper.
The Threepenny Opera.
Αλλά και η Oπερα της πεντάρας.

Πρόλαβα τη δεύτερη μετακατοχική μεταρρύθμιση του 1954, που κόψανε τα τρία μηδενικά, και τα χιλιάρικα γίνανε δραχμές!
Και τι δραχμές; Μεταλλικές!

Και πεντάρες και δεκάρες. Ελαμπαν καινούργιες.
Κι ήταν το αγαπημένο μας βιβλιοπωλείο του Μισκή στο Βύρωνα που τις έφερε πρώτο.
Χαρές. Ούτε ευρό να ήτανε!

Και μετά και μετά, τα συνηθίσαμε,
Και θυμάμαι τον Οικονομίδη στο Γκριν Παρκ να λέει ότι όποιος έχει επάνω τοy μια πεντάρα, δεν ξέρω τι κέρδιζε. Είχαν απαξιωθεί.
Όπως τώρα τα 1 λεπτού κέρματα.

Ευρωπουλάκια και χαλβάς

Γς said

4 Μαρτίου, 2015 στις 11:10

Μόλις γύρισα από το Λιντλ της γειτονιάς μου.

Στάθηκα για λίγο να χαζέψω σε ένα σταντ τα φακελάκια με τους σπόρους, Σέλινο, καρότα, τομάτες.

-Τι ψάχνετε;
Με ρωτάει μια κυρία.
-Σπόρους.
-Ναι, αλλά για ποιο φυτό;
-Για ένα που βγάζει ευρωπουλάκια. Χάρτινα.

Γέλασε [από συμπόνια].

Πιο κάτω μου έρχεται μια άλλη:

-Μήπως είδατε πουθενά χαλβά;
-Ναι.
-Που;
-Στο σπίτι μου. Την Καθαρή Δευτέρα.

Αυτή με αγριοκοίταξε ;)

Του Σκορδά το Χάνι

Γς said

4 Μαρτίου, 2015 στις 15:38

Και είναι και το Χάνι του Σκορδά.

«Θα σε δω στο Χάνι του Σκορδά» έλεγαν οι παλιοί Αθηναίοι.
Κάτι σαν το «Θα σε δω στο πλοίο».
Και τούτο γιατί μέχρι εκεί, στο Πικέρμι, έφταναν οι εκδρομείς τα Σαββατοκύριακα και σχημάατιζαν διάφορες παρέες, που έδιναν ραντεβού για μια άλλη φορά πάλι στο Χάνι του Σκορδά.

Υπάρχει ακόμα σαν εστιατόριο και ελάτε να φάτε.

Εδώ έφαγαν και οι Λόρδοι για τελευταία φορά πριν τους πιάσουν και τους σφάξουν στο Δήλεσι.

Πάνος Με Πεζά said

4 Μαρτίου, 2015 στις 15:50

@ 77 : Όχι, δεν υπάρχει πλέον. Ενοικιάζεται. Έβγαλε ανακοίνωση ότι θα ανακαινιστεί, αλλά τελικά αυτό δεν έγινε ποτέ, και «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ».
Κρίμα,γιατί ήταν ανοιχτό από το 1862…Το κτίριο και η πρώην επιχείρηση ανήκουν στην οικογένεια του πρώην Νομάρχη Αττικής Λεωνίδα Κουρή.

Κι άλλη μου διαφωνία, η έκφραση ήταν «Χαιρετίσματα στου Σκορδά το Χάνι», κι ακουγόταν σαν το «Χαιρετίσματα στον πλάτανο»…

Μουσείο Οίνου

Γς said

4 Μαρτίου, 2015 στις 16:15

81:
Και είχε γίνει εκεί στο Πικέρμι, στο Μουσείο Οίνου μια μεγάλη εικαστική έκθεση.

Ολοι οι βαρεμένοι [συμπεριλαμβανομένης και της κυράς μου], ζωγράφοι, αγιογράφοι, και όσοι εφτιαχναν διάφορα μπιχλιμπίδια εξέθεταν τα έργα τους.

Και ήρθε και ο Νομάρχης, ο Κουρής, που λες.

Και μου έκανε εντύπωση πόσο ζεστά των υποδεχόντουσαν μερικά περίπτερα.

Ηρθε και στο δικό μας κι οι φιλενάδες της κυράς μου του γύρισαν κυριολεκτικά και αρκούντως υποτιμητικά την πλάτη.

Οι βρωμοπασόκες.

Οι ελεγκτές του Βαρουφάκη

Γς said

10 Μαρτίου, 2015 στις 11:57

197:
>Να προσποιούνται τον πελάτη.

Να προσποιεισαι τον ρουφιάνο;

Καλωδιάκια να εξέχουν απ την τσέπη, κανα περίεργο κάμερα-μπρελόκ στα χέρια.

Και ν αρχίζει ο παραβάτης:

-Συγγνώμη. Να την βρούμε την δουλειά και τέτοια.

Να πήξεις στο φράγκο!

Το καζανάκι

Γς said

9 Μαρτίου, 2015 στις 23:36

158:
Κι ήταν ευγενέστατος ο υδραυλικός που είχε έρθει να αλλάξει το καζανάκι στο μπάνιο του γιου μου όταν έμενε στην οδό Oudry στο Παρίσι.

Εμένα όμως δεν μου άρεσε η φάτσα του και οι μαλαγανιές του.
Τους έλεγαν να τον προσέξουν αν θα κάνει σωστά τη δουλειά του, μα αυτοί με έβρισκαν υπερβολικό.

Τελικά ο άνθρωπος τελείωσε τη δουλειά του, πήρε το παλιό καζανάκι και έφυγε.
Και πολύ στεναχωριόμουν που δεν του έπιασα κάποια κακοτεχνία, κάποια μπαμπεσιά.

-Μα τον έκοψα σας λέω! Ηταν κουφάλα. Είχε καταλάβει ότι τον είχα μυριστεί γι αυτό ήταν άψογος.

Τέλος πάντων. Και μας πήγε η νύφη μου σ ένα Λιβανέζικο εστιατόριο εκεί δίπλα στην οδό Reine Blanche.
Δεν μου είχε περάσει κι ακόμα θα το σκεφτόμουν αν δεν πέφταμε πάνω σε ένα καζανάκι.
Ηταν το δικό μας παλιό καζανάκι! Το είχε ξεφορτωθεί ο άθλιος, πάνω στο πεζοδρόμιο δίπλα στο μαγαζί.

-Τι σας έλεγα; Εχω μύτη εγώ!

Ελεγκτες Βαρουφακη

Γς said

7 Μαρτίου, 2015 στις 16:25

Για τους ελεγκτές του Βαρουφάκη για τις αποδείξεις:

H απασχόληση θα είναι δίμηνη χωρίς προοπτικές ανανέωσης της σύμβασης ή μονιμοποίησης στο Δημόσιο

Δλδ ότι φάμε, οτι πιούμε κι ότι αρπάξει ο [μπιπ] μας.
Και χωρίς το φόβο της απόλυσης

Μπαμπά!

Γς said

22 Φεβρουαρίου, 2015 στις 20:58

MEGA TV τώρα:

Στιγμιότυπα από ο σημερινό καρναβάλι της Ξάνθης, όταν ξαφνικά μια νεαρή [φοιτήτρια, προφανώς] μπαίνει στο καρό:

-Μπαμπά στείλε λεφτά!

Τι ωραία να έχεις κόρη φοιτήτρια
[και τι ωραία να έχεις λεφτά να της στείλεις]

Μητέρες ανηλίκων

Γς said

10 Μαρτίου, 2015 στις 08:19

183:
>Και θυμήθηκα τις πολύ παλιές διατάξεις συνταξιοδότησης μητέρων με ανήλικα παιδιά.

Οπως η μακαρίτισσα κυρά μου με τρία παιδιά, κάτω των 5 ετών.
Αλλά και μία συνάδελφός μου που συνταξιοδοτήθηκε για να μεγαλώσει το ανήλικο παιδί της.
Δυο μήνες πριν αυτό ενηλικιωθεί!

Φασκιές

Γς said

11 Μαρτίου, 2015 στις 03:08

43 @ Λεώ

>άκουσα ότι είχες ντυθεί στο χακί πριν φύγουν οι γερμανοί.

Ημουν τυλιγμένος στις φασκιές, σαν μούμια. Όπως συνηθιζόταν τότε [και ποιος ξέρει μέχρι πότε τυραννούσαν έτσι τα μωρά].

4 μηνών όταν έφυγαν οι γερμανοί κι εντελώς ακατάλληλος για στράτευση. Κατηγορίας ΧΔ [Χωρίς Δόντια]

-----------------

Φασκιά: κομμάτι από ύφασμα σαν φαρδύς επίδεσμος με το οποίο άλλοτε τύλιγαν τα νεογέννητα, τα σπαργάνωναν, τα φάσκιωναν

Φασιστική!
Από το fascia