Κι όταν ο Κάκτος-Γς φαινόταν [αλλά δεν ήταν] το ανερχόμενο αστέρι της σκοποβολής:
Στο μάθημα της Γυμναστικής στο πανεπιστήμιο:
Την μια χρονιά το έπαιξα κολυμβητής και έτρεχα στο κολυμβητήριο της σχολής
Ναυτικών Δοκίμων στον Πειραιά και την άλλη σκοπευτής στο Σκοπευτήριο
Καισαριανής.
Και με την κολύμβηση καλά τα πήγα. Πλάκα είχε και το γλεντήσαμε.
Με τη σκοποβολή όμως, δεν την εύρισκα και ήθελα να την κάνω.
Με τη σκοποβολή όμως, δεν την εύρισκα και ήθελα να την κάνω.
Πως όμως να πάρω υπογραφή για το μάθημα της Γυμναστικής;
Ενας τρόπος υπήρχε. Καλές επιδώσεις στο άθλημα.
Ετσι λοιπόν έβαλα τα δυνατά μου.
Μπάμ! Η πρώτη βολή. Στο τσαχ να βγει έξω απ το στόχο. Στην πάνω δεξιά
γωνία. Στο γάμο του Καραγκιόζη δηλαδή.
Και καλά σιγά μην κατέθετα τα όπλα που λένε.
Γυρίζοντας κάποιο μαραφέτι, μανιβελάκι έφερα το στόχο κοντά μου και του
έριξα δυο τρεις μπαταριές εξ επαφής στο κέντρο του και μετά πάλι με τα
σπαγκάκια τον ξαναέστειλα στη θέση του.
Χαμός μόλις ήρθε ο γυμναστής.
Αρχισε να φωνάζει και στους βοηθούς του να έρθουν να δουν το φαινόμενο Γς.
Με κοίταζαν με δέος. Κι εγώ σεμνά με χαμηλωμένα μάτια.
Κι όσο θυμάμαι κάποιον ζηλιάρη που έδειξε την πρώτη μου βολή, αυτήν του
γάμου του Καραγκιόζη και είπε:
-Αυτή όμως η βολή δεν δικαιολογείται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου