Ο Πονηρός

Γς said

1 Ιανουαρίου, 2016 στις 13:08

25:

>Όπως το καταλάβατε, χτες χαρτόπαιζα σχεδόν μέχρι πρωίας -όσο αντέξαμε δηλαδή στο μεσήλικο καρέ μας, με τα λεφτά να κυκλοφορούν όλη νύχτα. Μάλιστα προέκυψε και ενδιαφέρον θέμα διαιτησίας, αλλά το αφήνω για άλλη φορά.

Αξέχαστα φοιτητικά χρόνια:

-Είσαι πονηρός ρε;

Λέω στο τύπο, που έβλεπα, να χτενίζει την τράπουλα. Κι αυτός, που δεν τον είχα ξαναδεί

-Ναι, είμαι! Θέλεις να στο δείξω;

Ωχ, και θα το κάνουμε λαμπόγιαλο το καφενείο…Εκεί αυτός. Επέμενε. Να μου το δείξει. Ότι είναι πονηρός.

Σηκώνομαι, κλωτσάω την καρέκλα μου, ανεβάζω τα μανίκια μου και ντουγρού κατά πάνω του.

Αυτός ατάραχος.
Είχε βγάλει τη ταυτότητά του για να μου δείξει ότι λεγόταν Πονηρός!