Και είχε βάλει το σκυλί
του σ ένα μεταλλικό κλουβί (καμιά σχέση με αυτό της φωτογραφίας) που είχε προσαρμόσει στο πίσω μέρος του τζιπ.
Ντάλα μεσημέρι και όση
ώρα ήμασταν στην παραλία ακούγαμε τα γαβγίσματα του. Από περιέργεια πλησίασα
φεύγοντας με το αυτοκίνητο και βλέπω τις μικρές τρύπες εξαερισμού και το κλειδωμένο
λουκέτο.
Ηταν πιο πέρα αραχτός
κάτω απ ένα δέντρο. Μας είδε και ήρθε.
-Τρέχει τίποτα;
-Όχι αλλά έχει βράσει το
ζωντανό. Κι αυτό το λουκέτο; Αν συμβεί κάτι …
Σταμάτησα. Μας είχε
γράψει κανονικά και επιδεικτικά και είχε ξαναπάει κάτω απ το δέντρο.
Και σιγά μην τον άφηνα
έτσι. Συνεχίζω με το αυτοκίνητο και σταματάω ακριβώς δίπλα του.
-Να που μένει εκείνο το
καθίκι που σου έλεγα. Και κάνω δήθεν ότι δείχνω στην κυρά τα σπίτια στο βάθος
πίσω του.
-Ο τέτοιος, ο $&^&*,
ο %#(#, ο ^%$^_), το @@@@όπανο!
Έσφιγγε τα δόντια. Το ένοιωθα
ότι θα μου ορμήσει .
-Ου να μου χαθεί ο
μπινές!
Και την έκανα με ελαφρά
πατηματάκια στο γκάζι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου