Κατσαβίτε

Γς said

3 Νοεμβρίου, 2012 at 20:39

80:
>Είναι πολύ γνωστό το κλισέ του λαϊκού Ιταλού ή Ιταλοαμερικάνου να ρωτά “Καπίς;” -συχνά με την χαρακτηριστική κίνηση των δυο χεριών.

Κατεβαίναμε πρωί πρωί από Ταράντο σε Ρέτζιο ντι Καλάμπρια, όλη τη σόλα της Ιταλικής μπότας, κι επειδή με είχε ταράξει ο ήλιος από την Ελλάδα αριστερά μου, χρησιμοποίησα το μαραφέτι για τον ήλιο, που το είχα γυρίσει προς το αριστερό παράθυρο.

 Όταν όμως ανέβηκε ο ήλιος και πήγα να το βάλω πάλι στη θέση του, δεν καθόταν με τίποτε. Επεφτε και δεν μπορούσα να οδηγήσω. Είχε λασκάρει η βίδα του, και δεν είχα και κατσαβίδι.

Μπαίνω σ ένα μαγαζί σ ένα χωριό.
–Ντου γιου χεβ ε σκρου ντράιβερ;

Δεν με καταλάβαινε. Στα γαλλικά, τίποτα.

Και δεν ήξερα πως λέγεται το κατσαβίδι στα ιταλικά.

–Βορέι κελκόζα ντα φάρε κουέστο μόντο.

Και έστριβα τα δάχτυλά μου σα να βιδώνω. Τίποτα. Παίρνω ένα μαχαίρι που είχε και κάνω ότι ζεβιδώνω μια βίδα. Τα ίδια.

–Αντιάμο αλά μάκινα.

Του δείχνω τη βίδα που έχει λασκάρει.

Και τι μου λέει;

-Α, Κατσαβίτε! (που εγώ το άκουσα "Κατσαβίδι")

-Νο (ρε πούστη μου). Λέω εγώ.
-Σι, κατσαβίτε. (κατσαβίδι, εγώ)

Και συμπληρώνει (>με την χαρακτηριστική κίνηση των δυο χεριών):

-Καπίς;