292:
Μπριγιαντίνες και τέτοια.
Μπριγιαντίνες και τέτοια.
Τη δεκαετια του ’50,
υπήρχε μια διαφήμιση στους κινηματογράφους [δεν υπήρχε τηλοψία τότε] για μια κρέμα μαλλιών. Την Μπριλ Κριμ.
Εδειχνε εναν αθλητη στο αλμα επι κοντω. Επαιρνε φορα, κι εκεί που έφτανε πάνω απ τον πήχη
σταματούσε και γυρνούσε ανάποδα το σποτάκι. Τον έδειχνε να κατεβαίνει κι να πατάει
πάλι κάτω και να πηγαίνει με την όπισθεν. Μέχρι που σταματούσε κι ελεγε:
«Ξεχασα να βαλω Μπριλ Κριμ»
Και παραμονή που είναι
της εθνοσωτηρίου να και το σχετικό ανέκδοτο που κυκλοφόρησε καμιά 20ριά χρόνια
αργότερα:
Πέθανε λέει ο
Παπαδόπουλος και στο δημόσιο προσκύνημα πήγε μόνο ένας, που πλησίασε το φέρετρο
κι άρχισε να του χαϊδεύει τα μαλλιά.
-Μα τι κάνετε; Του φωνάζει ο φρουρός.
-Του βάζω Μπριλ-Κριμ για να μην ξαναγυρίσει!…
-Μα τι κάνετε; Του φωνάζει ο φρουρός.
-Του βάζω Μπριλ-Κριμ για να μην ξαναγυρίσει!…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου