Γς said
118:
Κι η άπιστος Θωμαΐς, ουπς, Τομαή θέλει πίσω την πινακίδα για να θέσει τον δάκτυλον της επί τον τύπον των ήλων.
Ηθελε να το σχολιάσει ο Γς, που μόλις είχε αναρτήσει κάποιο άλλο σχόλιο.
Ηθελε να το σχολιάσει ο Γς, που μόλις είχε αναρτήσει κάποιο άλλο σχόλιο.
Δεν μπόρεσε όμως. Οι πόνοι είναι αφόρητοι,
ιδίως το βράδυ από τον πρόσφατο τραυματισμό του.
[Πέρασε τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη στο ΚΑΤ με ακτινογραφίες, αξονικές τομογραφίες κι ένα μάτσο ράμματα στην κεφαλή του.]
[Πέρασε τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη στο ΚΑΤ με ακτινογραφίες, αξονικές τομογραφίες κι ένα μάτσο ράμματα στην κεφαλή του.]
Πήρε λοιπόν ακόμα ένα αναβράζον κι έπεσε
στο κρεβάτι, μαζί με την άπιστο Θωμαΐδα.
Εγραφε στο όνειρό του και μέσα στους πόνους του αναρτούσε κιόλας. Κι από το ένα θέμα
στο άλλο. Το τελευταίο είχε να κάνει με την κόρη ενός, Είχε προηγηθεί κάποιο άλλο με τον Ράμφο λέει. Επηρεασμένο προφανώς από το καλαμπούρι του Παύλου [#113] εδώ για την Επιτροπή Σοφών του Καντρούγκαλη.
Εγραφε στο όνειρό του και μέσα στους πόνους του αναρτούσε κιόλας. Κι από το ένα θέμα
στο άλλο. Το τελευταίο είχε να κάνει με την κόρη ενός, Είχε προηγηθεί κάποιο άλλο με τον Ράμφο λέει. Επηρεασμένο προφανώς από το καλαμπούρι του Παύλου [#113] εδώ για την Επιτροπή Σοφών του Καντρούγκαλη.
Και ξαφνικά ξυπνάω και βλέπω ότι δεν είμαι
στον υπολογιστή στο γραφείο μου και αρχίζω να ψάχνω μέσ’ τα σεντόνια για το
τάμπλετ μου.
Εψαχνα σας λέω, όρθιος. Στο ξύπνιο μου!
Μα που έγραφα;
Και βλέπω και τώρα εδώ ότι δεν υπάρχει τίποτα,
Τζάμπα αναρτούσα.
Στο γάμο του Καραγκιόζη…
Και βλέπω και τώρα εδώ ότι δεν υπάρχει τίποτα,
Τζάμπα αναρτούσα.
Στο γάμο του Καραγκιόζη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου