Στη Μόνικα

Από τις αναμνήσεις της Μιρέμπε (Ειρήνης):

Το έθνικ Αφρικάνικο κομμωτήριο της Μόνικας. Ελληνίδα πια κι η Μόνικα. Από την Κένυα κι αυτή.

Πηγαίνω που και που για να φτιάξω τα μαλλιά μου.

Εχω ξαναβρεθεί εκεί και το απολαμβάνω.

Πιάνουμε κουβέντα με γυναίκες από διάφορες χώρες.

Και να απορούν πως ξέρει ο σύζυγος από τις χώρες τους, την ιστορία τους, τις γλώσσες τους.
Αυτή τη φορά είχαμε απ το Κογκό, την Κενυα, το Τσαντ, τη Νιγηρία, την Ερυθραία.
Είπαμε για την Κατάγκα, τον Πατρις Λουμούμπα, τους Μπόκο Χαράμ και τις 280 μαθήτριες που απήγαγαν κλπ

Μάθαμε και για τα τιγκρίνια, την σημιτική γλώσσα που μιλάνε στην Ερυθραία και οι μαύροι εβραίοι στο θρήσκευμα, που μετέφεραν το 1984 στο Ισραήλ με τις μεγάλες πείνες από την Ερυθραία, που ανήκε στην Αιθιοπία τότε.

Κι ο σύζυγος να τους κάνει πλακίτσες.

Μέρι που τον κόβω σε μια στιγμή σε έκσταση. Να χαλβαδιάζει. Το φυσικό του

-Ε! φρόνημα τι σ έπιασε;

-Συγκινήθηκα μωρέ. Να ακούς κοριτσόπουλα από διάφορες χώρες να μιλούν μεταξύ τους στα Ελληνικά…

Τα μπάλωσε ή έλεγε αλήθεια;