Η Γραμματέας

Είχαμε κάποτε έναν συνάδελφο (της Χημείας) που δεν άφηνε θηλυκό για θηλυκό. Πολύ γυναικάς. Κρίμα όμως. Ολοι τον θυμούνται μόνο γιατί ήταν πολύ σφιχτός στη βαθμολογία.

Ερχεται μια μέρα λοιπόν η κυρα Μαρία, που δούλευε στο κυλικείο της σχολής που είχε ο άντρας της και μου λέει:
-Κύριε Γιάννη, η κόρη μου, που πηγαίνει τον καφέ στο γραφείο του κυρίου Τάδε (ο Χημικός) μου είπε ότι της πρότεινε να την πάρει γραμματέα. Λες να έχει τέτοια τύχη; Φοβάμαι όμως ότι θα θέλει να είναι του Κάτε (Σημείωση Γς: ΚΑΤΕ = ΤΕΙ της εποχής εκείνης).

-Δεν ξέρω Μαρία μου για του ΚΑΤΕ, του ΚΑΤΣΕ όμως σίγουρα!

Από:  Οι λέξεις έχουν την δική τους ιστορία