Μπεμπέκα και μπεμπέκα, Ολοι ξέρουμε τι είναι. Μόνο ο Κάκτος-νήπιο δεν ήξερε.
Και μια μέρα γυρνώντας από το παρκάκι απέναντι, που έβλεπα τα ζευγαράκια να μπαινοβγαίνουν και κραδαίνοντας ένα από αυτά τα διάσπαρτα εκεί μέσα πεταμένα προφυλακτικά, ρωτάω τον πατέρα μου.
-Τι είναι αυτό;
Κι αυτός ατάραχος:
-Αυτό; Λάστιχο!
-Λάστιχο; Τι λάστιχο;
-Λάστιχο…αυτοκινήτου!
Και μου εξήγησε ότι μέσα στις ρόδες υπάρχει μια σαμπρέλα και πιο μέσα αυτό που κρατούσα.
Και ότι είναι τόσο μέσα γιατί δεν πρέπει να το πιάνουμε.
Αν σας πω ακόμη και τώρα, όταν αλλάζω ρεζέρβα, προσέχω μην πιάσω κανένα τέτοιο πράγμα.
Δεν το ξέχασα. Πάντα το(ν) θυμάμαι…
Γς είπε
20 Δεκεμβρίου, 2012 στις 14:48