Κι
ήταν και το αδελφάκι μου άρτι αφιχθέν εκ Παρισίων με το τελευταίο του πτυχίο
της Εκόλ Σουπεριέρ ντ Ελεκτρισιτέ.
Ηταν και φυσικός και προσπάθησα
να τον βάλω στη Φυσική στο Πανεπιστήμιο μας αλλά οι συνάδελφοι τον γραδάρισαν
ότι ήταν πολύ κομμούνα [και δεν το είχα παρατηρήσει].
Τελικά
βρέθηκε στη ΔΕΗ σ ένα τμήμα που άρχισε αμέσως … τις μελέτες. Και μια μέρα τον
φώναξε ο διευθυντής.
-Κύριε αδελφέ του Κάκτου συγχαρητήρια. Όμως θα
ήθελα να σας επιστήσω την προσοχή στο ενδεχόμενο να μας αναθέσουν την υλοποίηση
κάποιας από τις μελέτες σας.
Αγανακτισμένος
με πήρε τηλέφωνο.
-Ακούς εκεί. Δεν έπιασα κι εγώ όλη μέρα μολύβι. Και την επομένη [ότι δεν έπιασε μολύβι]. Και για κάνα μήνα αραιότερα βέβαια [ότι δεν έπιασε μολύβι – στυλό, μπικ τεσπα]
-Ακούς εκεί. Δεν έπιασα κι εγώ όλη μέρα μολύβι. Και την επομένη [ότι δεν έπιασε μολύβι]. Και για κάνα μήνα αραιότερα βέβαια [ότι δεν έπιασε μολύβι – στυλό, μπικ τεσπα]
Α, μια μελέτη από αυτές που είχε κάνει ήταν για την ευστάθεια του δικτύου,
όπου αποδείκνυε ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα γενικού μπλακ-άυτ αν τεθούν εκτός
λειτουργίας κάποιες συγκεκριμένες μονάδες. Πρότεινε μάλιστα μερικά σχετικά
μέτρα.
Και
όντως συνέβη το γενικό αυτό μπλακ άουτ, πριν 35 χρόνια, όταν έπεσε ο σταθμός “Kαρδιά”
Πτολεμαΐδας. Μέσα στο γενικό σκότος τον παίρνω τηλέφωνο.
- Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού
ανθρώπου!. Να πάρεις τη μελέτη σου και να τους την τρίψεις στη μούρη.
-Ετσι
και πεις πουθενά ότι έχω κάνει τέτοια μελέτη. Θα σφαχτούμε!
Είχε
ήδη εγκλιματιστεί πλήρως στο πνεύμα της ΔΕΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου