Catskill Mountains

Κι ο Κώστας ο γείτονάς μου στο δωμάτιο της Καρδιολογικής διαβάζει Stewart (Does God Play Dice?).

- Χάος; Του λέω.

Με κοιτάζει απορημένος.

-Σι, έιτς, έι, όου, ες.

-Α, Κέιος!

Παίζει ή δεν παίζει ζάρια ο θεός; Και να ο Αϊνστάιν και να ο Χόκινγκ και να κι η περί Θεού αυταπάτη του Ντόκινς.

Φανατικός άθεος ο Κώστας μας. Αθεος; Αγνωστικιστής; Αθρησκος;

Θα τον έψαχνα, αλλά με πρόλαβε.

Μου λέει για την Μέρλιν. Την Αγία Μέρλιν.

Κοντά πενήντα χρόνια στην Αμερική. Στη Νέα Υόρκη. Μανχάταν και μετά πάνω στα βουνά, τα Κατσκιλ. Με τη φάρμα του τα ζωάκια του και την γυναίκα του την Μέρλιν.

Εβραία και στέρφα μετά από μια εγχείρηση. Η γυναίκα της ζωής του.

-Δεν την έθαψα θρησκευτικά. Την έκαψα.

Τα πούλησε όλα και πριν έρθει πάλι στην πατρίδα, πήγε σε μια μικρή λιμνούλα κει πάνω στα βουνά και σκόρπισε τη στάχτη της. 
Και μου περιγράφει πως η Αγία Μέρλιν απλώθηκε σ όλη τη λίμνη. 
Δακρυσμένος