Η Μινιόν κι η άλλη [με καράτε]

Γς said

11 Μαρτίου, 2013 at 05:40

>Και δυο γυναίκες. Η μία το 20% … της άλλης!

Ημουν τις προάλλες στο σπίτι του φίλου μου του Σταύρου και τα έπαιξα μόλις μπήκε ξαφνικά η κόρη του και μου έτεινε το χέρι. 
Καθισμένος στον καναπέ σήκωσα το κεφάλι μου και το γύρισα προς τα πίσω και πάλι προς τα πίσω μέχρι να εντοπίσω το πρόσωπό της λίγο πιο κάτω απ το ταβάνι.
Κοντά στα 2 μέτρα. 
Τελείωσε φιλόλογος και επειδή μια ζωή ανακατευόταν και με πολεμικές τέχνες πάντα της έκανα πλακούλες για τους μελλοντικούς απείθαρχους μαθητές της.
Το παράκανα όμως και έπρεπε να της εξηγήσω τα απωθημένα μου.

Τον πόνο μου για την περιπέτεια που είχε κάποτε μια άλλη φιλόλογος.
Μία μικρή το δέμας, μινιόν αλλά κιουτ, χαριτωμένη. Καμάρι του πατέρα της και όλου του σογιού μας.
Διορίστηκε τότε σε κάποιο Λύκειο στην επαρχία και έφυγε χαρούμενη.

Επέστρεψε την ίδια μέρα!

Ηταν το πρώτο της μάθημα και με το βιβλίο της ύλης υπό μάλης ανέβαινε τη σκάλα με όλους τους μαντράχαλους που φώναζαν μες την καλή χαρά και την κλωτσοπατινάδα. Όταν ξαφνικά την βάζουν στη μέση και την ρώτησαν:

 –Εσύ ποια είσαι;

-Είμαι η καινούρια σας φιλόλογος.

Φοβισμένη μέσα στα ντερέκια το μόνο που δεν περίμενε ήταν να της χτυπήσει το δάχτυλο ένας στο στήθος λέγοντας της:

-Λοιπόν εσένα θα σε @@@ήσουμε!