Το μαγκάλι και το δελτίο

Γς said

16 Μαρτίου, 2015 at 21:53

Οχι ρε πούστη μου!
Ολα τα περιμένω να συμβούν.
Αλλά όχι και δελτίο τροφίμων.

Κάτι τέτοιες εκδοχές κι αναφορές ακούγονται. [Λαπαβίτσας].
Ανατρίχιασα.
Ακου, δελτίο!
Το είχα προλάβει. 1949;

Αυτό αν είναι κόκκινη γραμμή!
Πίσω απ αυτήν όλα τα χειρότερα;
Μαυρη αγορά. Κατάρρευση της έννομης τάξης.
Μαυρίλα! Εξαθλίωση.

Ακου δελτίο!
Πάρε το πίσω ρε!

Κι ήταν κι εκείνο το Δελτίο Τροφίμων. Κι εκείνο το μαγκάλι:

Κι εκείνος που μάζευε ξύλα από τα δέντρα του Υμηττού για να τα πουλήσει στην Αθήνα το χειμώνα του 1941-42.
Και πηγαίνοντας στο σπίτι του μια μέρα βρίσκει το τραπέζι στρωμένο με όλα τα καλά.

-Ρε γυναίκα πως έγινε αυτό; Εδώ πεθαίνουν στο δρόμο απ την πείνα;.
-Να μωρέ, με είδαν η Γερμανοί που κρατούσα και το μωρό και μου έδωσαν κάτι πάρα πάνω απ ότι έλεγε το δελτίο.

Γυρίζει και όπως καθόταν στο μαγκάλι μ ανοιχτά τα πόδια της λέει:

-Οκ. Δεν κάνεις πιο πέρα όμως μην μας καεί το δελτίο και πεθάνουμε  απ την πείνα.