148:
Τι απαίσια κι αυτή η συνομοταξία των μαστόρων αυτοκινήτων…
Τι απαίσια κι αυτή η συνομοταξία των μαστόρων αυτοκινήτων…
>Μην
το πας στον μάστορα, θα του βγάλει τα μάτια
Εγώ
φοβόμουν μια γάτα μη μου βγάλει τα μάτια
Πάω
λοιπόν να βάλω μπρος τον σκαραβσίο κι ακούω ένα γατάκι της γειτονιάς να
νιαουρίζει. Εφυγα και το άφησα πίσω μου, Σε λίγο όμως σε μια άλλη γειτονιά
ακούω ένα άλλο γατάκι. Πάλι κάτι νιαουρίσματα. Ε, όταν και σε μια πάρα άλλη
γειτονιά “νιαου, νιάου”, κατάλαβα: Το κουβαλούσα μαζί μου.
Η
πλάκα είναι ότι όταν σταμάταγα, σταμάταγε κι αυτό και δεν μπορούσα να το
εντοπίσω.
Σίγουρα ήταν έξω έψαξα παντού, Κάτω, πάνω, δίπλα απ την (πίσω) μηχανή, στις ρόδες, τα ψαλίδια, μπάρες πουθενά.
Σίγουρα ήταν έξω έψαξα παντού, Κάτω, πάνω, δίπλα απ την (πίσω) μηχανή, στις ρόδες, τα ψαλίδια, μπάρες πουθενά.
Ταξίδευε
σαν τον 16χρονο που ήταν στους τροχούς ενός τζετ της Χαβάνιαν τέτοιας.
Και ταξίδευε για μέρες το γατάκι. Μα και όταν σταμάτησε να εκπέμπει σημεία της παρουσίας του, φοβάμαι ότι εξακολουθούσα να το μεταφέρω αδιάβαστο…
Και ταξίδευε για μέρες το γατάκι. Μα και όταν σταμάτησε να εκπέμπει σημεία της παρουσίας του, φοβάμαι ότι εξακολουθούσα να το μεταφέρω αδιάβαστο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου