Και θυμήθηκα τα φιλαράκια μου που θέλανε να εκδικηθούν τον σπιτονοικοκύρη τους
που τους είχε κάνει τη ζωή ποδήλατο.
Και κοίτα σύμπτωση το συζητούσαμε κι εμείς σεσ ένα τραπέζι με κέντρο μια τράπουλα
απέναντι απ το Χημείο. Το ιστορικό σπουδαστήριο της Πρέφας.
Α, είχε κι εδώ κάποιο περιοδικό, εφημερίδα θαρρώ, που τη διάβαζε ο άλλος συμφοιτητής
μας πιο πέρα. Διάβαζε αλλά άκουγε κιόλας.
-Αυτό θα κάνουμε του παλιο[μπιπ]!
-Σαν τι; Για λέγε;
-Να έχει εδώ μια αγγελία: Απωλέσθη Σκύλος. Ο ευρών κλπ.
Και τους εξηγεί.
Και να πως ξετυλίχτηκε το στόρι της εκδίκησης:
Παίρνει τηλέφωνο ο Γιάννης στην αγγελία.
-Πεκινουά είπατε πως είναι;
-Ναι ξέρετε κάτι;
-Τι χρώμα;
-Τέτοιο.
-Ωχ αυτό πρέπει να είναι. Σίγουρα. Αφού το χάσατε το Σάββατο.
-Αχ, που είναι; Δίνω λεφτά. Ας είμαι φτωχιά κλαψ-κλαψ.
-Καλή μου κυρία δεν με ενδιαφέρουν τα λεφτά. Φοβάμαι όμως για το καημένο το
σκυλάκι.
Και της εξηγεί ότι είναι κάτι φοιτητές που κάνουν χειρουργικά πειράματα [και
χωρίς αναισθητικό] σε σκυλιά κλπ κλπ.
Να τα έχει παίξει η κυρία. Να παρακαλάει και να τάζει κι αυτός να διστάζει
να τους καρφώσει γιατί κατά βάθος είναι καλά παιδιά και ότι κάνουν το κάνουν
για την επιστήμη.
Της υποσχέθηκε πάντως ότι θα την πάρει [κάποτε] να της πει τι απόγινε σκύλος.
Από την άλλη η Μαίρη η γκομενίτσα του Γιώργου έπαιρνε συνεχώς τον
σπιτονοικοκύρη:
-Το σκύλο μου ρε παλιάνθρωπε!
-Ποιο σκύλο σας. Λάθος κάνετε.
Μέρα νύχτα το ίδιο μαρτύριο. Μέχρι που ο άνθρωπος τα έπαιξε:
-Ναι μωρή εγώ τον έχω. Ελα να τον πάρεις. Μάρκου Ευγενικού 25 μένω! [Ολες
μονοκατοικίες τότε. Και φυσικά δεν υπήρχε αναγνώριση κλήσεων. Παγκοσμίως].
Κι ήταν χαράματα όταν συγχρονισμένοι Γιώργος και Μαίρη:
Μαίρη: -Παλιάνθρωπε έρχομαι. –Σε περιμένω!!!
Γιώργος: -Μόλις και προλαβαίνετε. Θα
το χειρουργήσουν σήμερα το πρωί. Μάρκου Ευγενικού 25.
Παίρνει ταξί και την ομπρέλα της η θεία και εισβάλει.
-Το σκυλάκι μου!
-Εσύ ΄σαι μωρή;
Και έγιναν διάφορα πράγματα που στην μήνυση στο ΑΤ, που επιλήφθηκε και του Αυτοφώρου
χαρακτηρίστηκαν Αναίτιος επίθεση με σωματικές βλάβες εις βάρος της θείτσας.
Και πήρε αυθημερόν την άγουσα από το τέρμα Ιπποκράτους στην αρχή της. Στο Αρσάκειο που ήταν τότε τα δικαστήρια. Για να δικαστει στο αυτόφωρο.
1 σχόλιο:
Ακόμα γελάμε με την Ρουλίτσα !
Δημοσίευση σχολίου