Παράπλευρες απώλειες

Γς said

4 Δεκεμβρίου, 2014 στις 20:13

96:

Ναι έκανε ταρζανιές ο δύστυχος άπειρος έφηβος απέναντι σε δυο αγράμματους, απαράδεκτους, γύφτους χωροφύλακες του κώλου.
Σαν αυτούς στο Φέργιουσον, του Μπράουν, ή του χτεσινού στη Νέα Υόρκη με το κεφαλοκλείδωμα

Και τον καταλαβαίνω απόλυτα.
Εδώ μεγάλοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μαζί τους.
Εκτός του πολυτεχνείου της περασμένης γεννιας δεν βρέθηκαν οι νέοι σε αληθινά πυρά όπως στην μεταπολίτευση και μετά.
Αλλά και τότε αντιμετωπίζαμε τους μπάτσους με σύνεση.

Αλλά ποιος μιλάει για σύνεση και ποιος καταλογίζει απειρία και τσαμπουκά στον Γρηγορόπουλο:

Προσπαθούσα να μιλήσω στην κόρη μου για τις σπουδές της και πάντα μου ξέφευγε με φωνές και τέτοια.
Μέχρι που μια μέρα την έβαλα στο αυτοκίνητο και την ανέβασα στην κορυφή του Υμηττού.

-Φώναζε όσο θέλεις. Κανείς δεν θα σε ακούσει.

Σ΄ολη την διαδρομή όμως που έκανε τα τρελά της με φωνές και τέτοια [ήταν και καλοκαίρι, ανοιχτά παράθυρα] αρκετοί πήραν τηλέφωνο ότι κάποιος ανώμαλος ανεβάζει ένα κοριτσάκι στον Υμηττό να το βιάσει και τέτοια.

Και σταματάω στην κορυφή και νά’σου δυο τρία περιπολικά.
Βούτηξαν την κόρη μου απ το αυτοκίνητο για να την σώσουν!

-Η κόρη μου είναι ρε παιδιά.
-Είστε υπό κράτηση. Πάμε κάτω [στην Αθήνα].

-Ρε παιδιά να πάρω το αυτοκίνητό μου. Να το κλειδώσω τουλάχιστον [βράδιαζε κιόλας].

Ανένδοτοι.
Κι όταν εγώ τους ξέφυγα για να πάω να κλειδώσω το αυτοκίνητο [Στολίζοντάς τους με βυρωνιότικες αντιμπατσικές βρισιές] έβγαλαν τα μπιστολάκια και έκαναν ότι θα μου ρίξουν.
Τότε η κόρη μου έπεσε πάνω τους στριγγλίζοντας για να μην με σκοτώσουν, όπως νόμιζε.

Δεν ξέρω όμως τι θα γινόταν. Εβραζα και σίγουρα δεν θα άφηνα να με αλυσοδέσουν τα βλαχαντερά.

Ο Γρηγορόπουλος ήταν μια παράπλευρη απώλεια.
που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.

Από κει και πέρα έγινε τραγωδία