Μυρωδιές

Γς said

1 Αυγούστου, 2015 στις 06:44

143:

>ακόμα θα καθόριζε από την μπόχα και την απλυσιά των συντρόφων

θα καθόριζε από την μπόχα; κάτι είναι λάθος.

ΤεςΠα. Ετσι είναι ζέστη και μυρωδιές σε κλειστούς χώρους.
Και η θερμοκρασία προχτές [αλλά κι εχτές] χτύπησε 40 στην Αθήνα.

Ηταν θυμάμαι μια Παρασκευή, μια κατάκεκαυμένη Παρασκευή που είχαμε εξετάσεις στο καινούργιο [κατάμεστο] αμφιθέατρο.
Πρωτοφανής καύσωνας. Ακραίος των ακραίων. Και τα κλιματιστικά του αμφιθεάτρου δεν είχαν ακόμη λειτουργήσει.

Ημασταν 5-6 επιτηρητές και εκ περιτροπής βγαίναμε έξω για λίγο για να αντέξουμε.
Και μπαίνοντας μέσα από ένα τέτοιο διάλλειμα τους λέω:

-Μάγκες, καλά είμαστε εμείς. Ο φουκαράς ο γιατρός όμως απέναντι… :(

Απέναντι [μας χώριζαν τα κάγκελα της αυλής] ήταν το εξεταστικό κέντρο εκδιδομένων γυναικών με τις πόρνες έξω να κάνουν ουρά για την καθιερωμένη γυναικολογική εξέταση.
Ζέστη και [διαφορετικές μπλιαχ] μυρωδιές.

Συμφώνησαν ότι ο άτυχος γιατρός ήταν σε υποδεέστερη ημών μοίρα.

Ζέστη που φρεσκάρει και κάνει πιο έντονες τις πάσης φύσεως μυρωδιές.
Στην Αθηνάς και Μοναστηράκι λόγου χάρη.
Τα ψάρια της Βαρβακείου, τα μπαχαρικά της Σοφοκλέους.

Κι ήταν κι ο Αντόνιο, μεταπτυχιακός μας από την Πορτογαλία που του βρήκαμε ξενοδοχείο στην περιοχή. Ποτέ δεν μας το συγχώρεσε. Και όταν έμαθε καλά ελληνικά όλο μας το κοπάναγε που τον βάλαμε με τις πουτάνες.

Ο Πατρίς όμως, Παριζιανος καθηγητής δεν ήθελε να ξεκολλήσει από εκεί.
-ça sent bon les épices [κι οι παστουρμάδες στα μπακάλικα της Σοφοκλέους].
Και το μετρό; Αντε να κετέβεις με τέτοια ζέστη στο σταθμό στο Μοναστηράκι. Στην αρχή έντονη μυρωδιά βοθρύλας, μετά …

Και θυμήθηκα την κατρουλίλας στους σταθμούς της ΝΥ.

Να και μια ανάλυση [διδακτορικό] για την γεωγραφία των οσμών στο μετρό του Παρισιού.

Και να γινόταν λέει να ξαναζωντανεύανε οι μυρωδιές των αναμνήσεών μας.
Από το μελάνι των φρεσκοτυπωμένων χρωματιστών Κλασικών Εικονογραφημένων του Πεχλιβανίδη μέχρι το Ισέι Μιγιάκι της …