Συνολικές προβολές σελίδας

Η λίστα ιστολογίων μου

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Achille Lauro



Ο Νίκος το κρητικάτσι  ήταν παιδί τζιμάνι,  οδηγός του Πυρηνοστασίου (Δημόκριτος).
Και πήγαμε μια μέρα να παραδώσουμε ένα φάκελο με τους νέους όρους σε μια εταιρία «Παυσανίας» με Πούλμαν μεταφοράς προσωπικού του Κέντρου, 
-Πρόσεχε Νίκο μην σε γελάσουνε και λένε μετά ότι δεν έλαβαν γνώση. Θα το παραδώσεις στα χέρια του διευθυντή!

Πήγαμε λοιπόν λοιπόν στην εταιρεία και ζητάει ο Νίκος τον κ. Παυσανία.
-Δεν υπάρχει κ. Παυσανίας. Εγώ είμαι ο υπεύθυνος.
-Μου είπαν να το παραδώσω στα χέρια του κ. Παυσανία. Δεν  με κοροϊδεύετε εμένα;

 Κι απορούσε με την αφέλειά μου που προσπαθούσα να τον μεταπείσω.

Την άλλη φορά πήγαμε να πάρουμε μια Αμερικάνα καθηγήτρια για ένα συνέδριο από ένα ορισμένο σημείο στο Σύνταγμα.
Πήγαμε και την αναγνώρισε. Της έκανε νόημα, μπήκε στ αμάξι και βουρ για Αγία Παρασκευή.
Η ξένη όμως είχε αντιρρήσεις.

-Είντα γυρεύει η κουζουλή;
-Ρε συ μήπως κάναμε λάθος. Αυτή πήγαινε για μπάνιο λέει.
-Πες της,  πρώτα μάθημα και μετά μπάνιο!

Τον θυμήθηκα σήμερα το πρωί που κατέβασα τις Λονδρέζες ανιψιές  μας στο Σύνταγμα. Στο ίδιο σημείο που είχαμε πάρει την Αμερικάνα.
Εκεί θα περιμέναμε να έρθει το πούλμαν να τις πάρει μαζί με άλλους για κάποια κρουαζιέρα του Σαρωνικού.

Ηταν όλες γυναίκες.
Με ρώτησαν από πού θα έφευγε το πλοίο, κι όταν τους είπα απ το Τροκαντερό, δυο γαλλίδες τρόμαξαν γιατί νόμισαν ότι έλεγα το παριζιάνικο Τροκαντερό απέναντι απ το Τουρ Εφέλ.
Ηθελαν να μάθουν αν είναι εντάξει τα πλοία και τους είπα ότι είναι γενικώς εντάξει κι ότι δεν βούλιαξε κανένα τις τελευταίες εβδομάδες.

Μετά άρχισα να τους λέω για την περιπέτεια του Ακίλε Λάουρο που είχε πιάσει εκεί  και για τους παλαιστίνιους που σκότωσαν μερικούς. Που αντί για κρουαζιέρα τους πήγαν στην Αλεξάνδρεια και μετά σ ένα μπόϊνγκ 737 που ήθελαν να καταρρίψουν κτλ κτλ και που στο ίδιο το Ακίλε Λάυυρο έβαλαν φωτιά και το βούλιαξαν Σομαλια μεριά.

Και μου λέει η δικιά μου:

-Πες αλεύρι. -Αλεύρι. –Η Ολγα Κεφαλογιάννη σε γυρεύει [Υπουργός Τουρισμού τότε]ι

1 σχόλιο:

ammophila είπε...

Αχ Θεούλη μου άργησα πέντε χρόνια, να σε ανακαλύψω. Είσαι ένας στους χίλιους, μυρίζεις τριαντάφυλλα και μουστάρδα και πατημένα μυρμήγκια. Αλλά Κέρτ βοννεγκατ, κονισαλεε!