Κι ήμουν ο μόνος, ίσως
που είχα πακέτο τσιγάρα στην τσέπη. Και με την άδεια της αστυνομίας μάλιστα [της μάνας
μου].
Και μ είχαν ταράξει στην
τράκα.
Τόσο που μια μέρα δεν άντεξα:
Ανέβηκα στην έδρα πριν
έρθει ο καθηγητής και εξήγγειλα μέτρα λιτότητας.
-Μάγκες η κατάσταση δεν
πάει άλλο! Δεν είναι δυνατόν να αγοράζω τσιγάρα για όλη την τάξη.
Ως εδώ και μη παρέκει.
Τέρμα! Δεν ξαναδίνω τσιγάρο σε κα-νέ-ναν!
Και κατέβηκα.
Κι έρχεται ο Σταύρος.
-Μπράβο Γιάννη. Ωραία τα
είπες.
-Εμ, δεν έχω δίκιο;
-Βέβαια! Δεν πήγαινε
άλλο. Δώσε ένα τσιγάρο τώρα.
Και του έδωσα [χωρίς να
το καταλάβω]
1 σχόλιο:
κυρ Γιάννη αφού καπνίζετε 65 χρόνια,π δεν έχετε πάθει καρκίνο μέχρι τώρα; Σας έδωσε καλό DNA η μάνα σας ή κακό σκυλί ψόφο δεν έχει κατά την παροιμία;
Δημοσίευση σχολίου