.
2 μετά τα μεσάνυχτα.
2 μετά τα μεσάνυχτα.
Ακούω φωνές, τσακωμούς απ
έξω.
Στην αρχή είπα να δώσω
τόπο στην οργή, αλλά μετά σηκώθηκα και έτρεξα στη βεράντα να βάλω καμιά φωνή.
Όμως αμέσως κάλμαρα και
στάθηκα να απολαύσω το αγοράκι:
-Μα αφού σε αγαπάω! Γιατί
δεν με πιστεύεις;
Κι αυτή:
-Στα @@ μου ρε μαλάκα. Να πας να γαμηθείς!
Κι αυτή:
-Στα @@ μου ρε μαλάκα. Να πας να γαμηθείς!
Τζίφος.
Όπως τότε.
Όπως τότε.
Γαμώ την ατυχία μου!
3 σχόλια:
Nat King Cole μου θύμισε in the cool of the day και όταν πηγαίναμε στο Παναθηναικό στάδιο
για μια ταινία το 1960 !
ενοείς το "Συνέβη στην Αθήνα";
"Αννίτα Εκμπεργκ κι ο Γς που δεν συνάντησες ποτέ"
http://caktos.blogspot.gr/2014/06/blog-post_7858.html
Τι ωραία πράγματα μου θύμησες.Μια και ανέφερες τον
Οικονομίδη έκανα Φυσική Χημεία στην εγγονή του για το
Inter.Bacalaureate στο σπίτι του στον περιφερειακό του
Λυκαβηττού.
Δημοσίευση σχολίου