Πρν 40 ακριβώς χρόνια.
Δεν δουλεύαμε το
Σάββατο. Όμως το Σάββατο για μένα ήταν η πιο κουραστική μέρα.
Ξεκίναγα από τα χαράματα
για να πάω στη Λαμία και πέταγα
10 ώρες μάθημα, πρωί απόγευμα σε μια Ανωτέρα Σχολή Ηλεκτρονικών (πρόγονο των
ΚΑΤΕ, ΤΕΙ).
Και είπα κάποτε να πάω από βραδύς. Βούτηξα την κυρά και το μωρό μας και σε 2
ώρες τρώγαμε τα κοντοσούβλια μας στην Πλατεία Λαού.
Και να πεις ότι το ξενοδοχείο που πήγαμε μετά ήταν ύποπτο; Καθόλου. Το
καλύτερο της πόλης. Κι όμως…
Ξύπνησα κατά τις 5 πήρα τις σημειώσεις και κατέβηκα στο μπαρ να πιω καφέ και να
προετοιμάσω τα μαθήματα.
Κι απάνω στην πρώτη γουλιά με πλησιάζει ένα μανουλομάνουλο και κάθεται στο
τραπέζι μου.
-Καλημέρα. Τι κάνεις;
Μου έβαλε και χέρι!
Δηλαδή μου έπιασε το χέρι.
-Καλά ε;
Είχα πάθει την πλάκα μου.
Κι όσο που σκεφτόμουν ότι είχα επάνω την κυρά και το πιτσιρίκι μου…
Τι κάνουν τώρα;
Και ξαφνικά ο μπάρμαν:
-Μαρία! Δεν είναι ο κύριος!
Ο κύριος που είχε πάρει τηλέφωνο. Ότι έρχεται και …
3 σχόλια:
Συνέδριο στην Μόσχα επί υπαρκτού. Μένουμε στο τότε μεγάλο ξενοδοχείο Μόσκβα στην Κόκκινη Πλατεία .
Κτυπάει η πόρτα στο δωμάτιο που έμεναν δύο συνάδελφοι κάποιας ηλικίας και εμφανίζονται 2 κορίτσαροι πρόθυμοι να τους δείξουν τα αγαθά του υπαρκτού.
Λόγω όμως ανυπαρκτου διαθέσεως από αυτούς είδαν και έπαθαν να τις διώξουν.
Ναι, τι κακό ήταν αυτό τω καιρώ εκείνω [αλλά και μετά σ αυτές τις χώρες].
Εμένα κάποτε μου έστειλαν τρεις [για να διαλέξω. Και ίσως επειδή είπα "ευχαριστώ δεν θα πάρω", δεν άφηναν μια δικιά μου ντόπια πανεπιστημιακή να ανέβει επάνω. Για λόγους ασφαλείας [που ήρθησαν αυτομάτως με μόλις 10 δολάρια]
Δουλεύω νυχτερινή βάρδια στη ρεσεψιόν και σε διαβάζω και μόλις συνειδητοποίησα πως ενδέχεται να δίδαξες τον πατέρα μου στη Λαμία. Κοίτα να δεις σύμπτωση...
Δημοσίευση σχολίου