>Τα καφασωτά στους Μουσουλμάνους αντιστοιχούν με τους φερετζέδες των γυναικών
Στο τέλος μιας μέρας ενός
Ανθρωπολογικού συνέδριου στην Ξάνθη πήγαμε να φάμε σε ένα μειωνοτικό χωριό, που
φαίνεται ότι δεν ήταν εξοικειωμένο με τέτοιες επισκέψεις.
Πλάκωσε κι η πιτσιρικαρία
και μας περιεργάζονταν με περιέργεια, χώρια που κάτι γερόντια μας κοίταζαν, όπως
μου φάνηκε καχύποπτα, να μιλάμε αγγλικά.
Και σιγά μην δεν ζέσταινε
την ατμόσφαιρα ο Κάκτος.
-Τι γίνεται; Πως πάμε;
-Καλως ήρθατε! Χαμόγελα η
γερουσία.
Και μετά στα πιτσιρίκια:
-Μάγκες τι ομάδα είμαστε;
-Ο-λυ-μπι-α-κός!
Πήρα τα πάνω μου ο
γαύρος.
Εξηγούσα στους ξένους τι λέγαμε όταν κάποιος με ρώτησε:
Εξηγούσα στους ξένους τι λέγαμε όταν κάποιος με ρώτησε:
-Μόνο αγόρια έχει το
χωριό; Που είναι τα κορίτσια;
Δεν το είχα παρατηρήσει.
Και ήταν κάτι σαν τράβηγμα
στο στομάχι όταν μια συνάδελφος μας έδειξε το καφασωτό παράθυρο απέναντι.
Μια σιλουέττα προφανώς κοριτσίστικη πρόβαλε αχνά πίσω από τη τζαμωτή κόγχη του φωτισμένου δωματίου, μέσα στο
σούρουπο.
Ιάκωβος είπε