Η Μικρή Γιαπωνέζα

Γς είπε

5 Φεβρουαρίου, 2014 στις 08:28

287:

>Πάω για ύπνο γιατί αύριο πρωί πρωί θα έρθει να μου επιδώσει τα διαπιστευτήριά του ο πρέσβης της Γουινέας-Μπισάου και πρέπει και να δω στην Βικιπίντια που πέφτει η χώρα του.

Καλημέρα

Τώρα είμαι έτοιμος να δεχτώ τον πρέσβη της Γουινέας Μπισάου που θα μου παραδώσει τα διαπιστευτήριά του.

Εμαθα και για τη χώρα του. “Το θρήσκευμα των κατοίκων είναι κατά κύριο λόγο ο ανιμισμός”.

Όλα έχουν ψυχή. Ακόμα και το μαύρο κουτί του Ηλία. Το PC (και το ποντίκι του).

Και όλοι που είναι μέσα σ αυτό. Ολοι οι συνλιστόβιοι, οι φίλοι στο FB.  Είναι όμως;

Μήπως το κουτί είναι ένα μεγάλο Τσάινιζ ρουμ του Searle;

Και καλά τώρα είναι εύκολο να το τσεκάρεις. Όμως τότε την εποχή που  βουτάγαμε το χειριστήριο για να συνεννοηθούμε σε σήματα Μορς με μακρινούς ραδιοερασιτέχνες;

Και αργότερα στα ΑΜ ή τα εντελώς παρθένα FM. Κι ήταν και μια “Μικρή Γιαπωνέζα” με βελούδινη φωνή που έβαζε ωραία δισκάκια και τα λέγαμε στη συχνότητα.

Και καλά σιγά μην δεν την τσεκάριζε ο Κάκτος. Μετά από τόσα κουσκούς πήρε τις συντεταγμένες και άρχισε το ψάξιμο στην Ηλιούπολη, Αγία Μαρίνα μεριά. Κι εκεί πάνω σε κάτι κατσάβραχα Φούτζιγιάμα εντόπισε τις κεραίες της.

Και να η Μικρή Γιαπωνέζα. Που δεν ήταν μικρή. Που δεν ήταν λεπτή. Με δυο τρία κουτσούβελα στο δωμάτιο.

Την έκανα γρήγορα πριν πεταχτεί από το πουθενά κανένας Σαμουράι Σογκουν.