Περσόνες

Γς είπε

11 Ιουλίου, 2013 στις 02:02

46:
>Ήθελα νάξερα ,τί έγραψε αντίστοιχα η Κική στο ημερολόγιο ή τις σημειώσεις της.

Ναι, όπως λέει η Εφη, πάντα υπήρχε ο φόβος του αδελφού ή και του πατέρα.
Γέλασα κάποτε με την καρδιά μου όταν κατά λάθος βρέθηκαν στα χαρτιά μου ευαίσθητες προσωπικές σημειώσεις της νεαρής τότε κόρης μου.

Αργότερα, πρόσφατα έτσι για πλάκα, της την έπεσα στο φβ ως ένας παίδαρος με ωραία φωτό μάλιστα.
Γάτα η δικιά μου. Με πήρε πρέφα αμέσως. Όχι όμως και οι φιλενάδες της. Ολες πάνω από 30, όπως κι αυτή. Μια μάλιστα με είχε ταράξει στα μηνύματα.

Πως διάολο έγινε και βρήκε το κινητό μου από τις αναρτήσεις μου και άρχισαν να μου κάνει τις νύχτες κόλαση, γλυκιά.
Τελικά φαγώθηκε να βρεθούμε.

-Βρε δεν γίνεται. Σου το έχω πει. Είμαι μεγάλος. Θα μπορούσα να ήμουν πατέρας σου!
-Ε, όχι και πατέρας μου! Ο πατέρας μου είναι 52 χρονών.
-Ε, τότε άνετα παππούς σου (από μέσα μου αυτό).

Μα τι στο καλό; Τόσο μικρός ακούγομαι στο τηλέφωνο;