Ο τέως
βασιλιάς Κωνσταντίνος προχθές:
“Eλεγαν τότε ότι υπάρχει ένα τούνελ από τα
Ανάκτορα που βγαίνει στο σπίτι της Αλίκης Βουγιουκλάκη”
Ομολογώ ότι τέτοια φήμη δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου.
Πόσες φορές δεν έπεσα για ύπνο σκεπτόμενος τους κοιτώνες του Μπάκιγχαμ, των Βερσαλλιών, της Ηρώδου Αττικού ή της Φαιστού. Οχι μόνο για να νιώσω κάτι απ την ασφάλεια τις ανέσεις και την ανακτορική γκλαμουριά , αλλά και με την ελπίδα ότι θα επακολουθήσουν βασιλικά όνειρα.
Δυστυχώς όμως τέτοια όνειρα δεν είδα
ποτέ.
Εκτός ίσως από ένα τις προάλλες:
Δεν ήμουν βασιλιάς ακριβώς, αλλά πρέπει
να ήμουν κάποιος μεγάλος. Ο Δαλάι Λάμα ίσως. Και ήμουν και αρρωστούλης. Γι αυτό με είχαν βάλει
μέσα σε ένα κλειστό φορείο που το πήγαιναν βαστάζοι στους ώμους τους, από τα
βουνά του Θιβέτ, από τη Λάσα στο Κατμαντού του Νεπαλ. Μα ο Δαλάι
Λάμα δεν είναι στο Θιβέτ τώρα πια. Τέλος πάντων κάποτε φτάσαμε στο Αεροδρόμιο
του Κατμαντού.
Τέλος η ταλαιπωρία με τους βαστάζους στα
κρύα βουνά.
Με περίμενε ένα τεράστιο 747. Σαν το Αιρ
Φορς Ουάν.
Ανεση, κρεβάτι King size.
Απογειωθήκαμε
και πάνω απ τα στρέιτς της Σίνγκαπουρ είπα να πάω για πιπί μου.
Ανάβω το φως και
βρέθηκα στη …Ραφήνα.
Γμτ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου