Μεταλλαγμένα

Μανία που την είχα (και που την έχω) με τον κλειδαρά.

-Τι δουλειά κάνετε;

-Κλειδαράς.

Ετσι και στη Ταβέρνα του Κώστα, τη Βελανιδιά στη λεωφόρο Φλέμινγκ της Ραφήνας.

Είχαμε  τακιμιάσε για καλά  με το Κώστα. Και οι κυράδες μας.

Πίναμε κι οι τέσσερις το κρασάκι μας και το αρνάκι ή κατσικάκι μας απλά στη λαδόκολα, μαγειρεμένο στο φούρνο με τα ζουμιά του και αρώματα από σκόρδο, δάφνη κλπ κλπ.

 Μέχρι που ένα βράδυ μας βλέπει η κυρά του και μέχρι να παρκάρω έστρωσε τραπεζομάντηλο, μαχαιροπήρουνα και τέτοια.

Πάμε να κάτσουμε, και

-Συγνώμη λάθος. Και  άλλαξε τα μαχαιροπήρουνα. Από τα αριστερά στα δεξιά.

-Τι έπαθες καλέ; Και σταυροκοπήθηκα.

-Κύριε καθηγητά [κλειδαράς]. Πρώτη φορά κατάλαβα για τα μεταλλαγμένα.

Φτου! Ηταν που με είχε η ΝΕΤ το μεσημέρι…