Μάνος

>Έγινα τόσο ομαλός, έτσι που οι γύρω μου να φαίνονται ως ανώμαλοι.

Λέει ο Μάνος Χατζηδάκις σε ένα σχεδόν άγνωστο κείμενό του  που έγραψε το 1980 στη Μελβούρνη.

Ο θεός να με συγχωρέσει που ακουμπάω τα λόγια του, αλλά αυτά τα  “ομαλός - ανώμαλος” μου θύμισαν κάτι εντελώς άσχετο από αυτό που λέει ο Μέγας μας.

Που αναρωτιόμουν στην εφηβεία μου μήπως εγώ τελικά ήμουν ο ανώμαλος που δεν μπορούσα να ανεχτώ γύρω μου τόσους ανώμαλους.

Τώρα πια βεβαιώθηκα. Ημουν ανώμαλος. Και παρέμεινα.  Ανώμαλος-ομαλός,  μέσα σε μια θάλασσα πράουντ ομαλών-ανωμάλων.