Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο

Ο φίλος μας ο Νίκος Ξ. [ο καθηγητής ανθρωπολόγος]  έχει αναρτήσει σήμερα στο Face Book ένα άρθρο του Heritage News στο οποίο διαβάζω πως το ένα εικοστό περίπου του DNA μας το έχουμε κληρονομήσει από τους Νεάντερνταλ. Που σημαίνει ότι υπήρξαν στενές σχέσεις μεταξύ μας. Αλληλοφιστικωθήκαμε.  But the question is, where and when? αναρωτιέται ο συγγραφέας,

Περίεργοι που είναι οι επιστήμονες. Και αδιάκριτοι ίσως.

Αλλά κι οι θεοσεβούμενοι. Εκεί, στο που και πότε κι αυτοί.

Και θυμήθηκα τον εισπράκτορα του Λεωφορείου 9 για τον Παράδεισο, του Λέο Μπουσκάλια.

Πλάκα κάνω. Κανονικός εισπράκτορας ήταν.

Αλλά ας πιάσουμε την ιστορία απ την αρχή, που έχει και παράδεισο.

Κανονικό λεωφορείο ήταν και ήμασταν στο πίσω μέρος εκεί που υπήρχε ο εισπράκτορας με τη θέση του το τραπεζάκι του και τα μικρόφωνά του. Τούτος ο δικός μας είχε και μια Αγία Γραφή που την άνοιγε για να πει τσιτάτα σε δυο τρεις άλλους με τους οποίους είχε σχηματίσει άτυπο θεολογικό σεμινάριο.

Φτού. Είπα να μπω στην συζήτηση παριστάνοντας τον θεούσο, αλλά με κατάλαβε και δεν μου έδωσε σημασία.

Θεούσος, ξεθεούσος όμως το μάτι του ολο λοξοδρόμιζε σε μια κοπελίτσα που κρεμόταν απ τα χερούλια του λεωφορείου που ήμασταν όρθιοι, στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες καλοκαιριάτικα.

Ηταν η δικιά μου. 18 άρηδες κι οι δυό, άφραγκοι και άστεγοι ερωτικώς πηγαίναμε σε μια φτηνή ταβέρνα, μακριά απ το κέντρο, που είχε και κάτι δωματιάκια από πάνω.

Για το Where και When [της Γένεσης]   μάλωνε ο εισπράκτορας με τους συνομιλητές του, οπότε είπε να ζητήσει τη βοήθεια του κοινού:

-Πέστε μου δεσποινίς. Δεν έφτιαξε ο Θεός τον Αδάμ και την Εύα;

-…

-Τους έφτιαξε! Και που τους έβαλε;

-…σε ξενοδοχείο!

-Αϊ στο διάολο…

Το είπε. Θεούσος άνθρωπος