Αναμφίβολα η επανάσταση του ανασυνδυασμένου DNA οφείλει πολλά στην
ανακάλυψη των περιοριστικών ενζύμων, τις περιοριστικές ενδονουκλεάσες.
Για την ανακάλυψη αυτή ο Werner Arber πήρε (μοιράστηκε) το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής Φυσιολογίας το 1978.
Για την ανακάλυψη αυτή ο Werner Arber πήρε (μοιράστηκε) το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής Φυσιολογίας το 1978.
Ηταν
σε ένα συνέδριο. Μόλις είχαμε μαζευτεί και βλέπω τον φίλο μου τον Paul Sharp να μιλάει με τον Werner Arber που μου φάνηκε πιτσιρικάς έτσι κοντούλης
που ήταν και με γυρισμένη την πλάτη του.
-Paul άσε το φοιτητή σου κι έλα να σου πω νέα.
-Φοιτητή μου; Ένα βραβείο Νόμπελ;
Γελάσαμε όλοι και ιδιαίτερα ο ενδονουκλεασετζής.
Πιάσαμε κουβέντα για τα ένζυμα αυτά που προέκυψαν από την έρευνα του στα βακτήρια και τους βακτηριοφάγους.
Κι απάνω που μου έλεγε ότι ξέρει και την ελληνική λέξη “βακτηρία” τον ρώτησα γιατί δεν συνέχισε και στα φροντ-ίρια μετά τα μπακ-τίρια.
Κι άλλα τέτοια κουφά.
-Φοιτητή μου; Ένα βραβείο Νόμπελ;
Γελάσαμε όλοι και ιδιαίτερα ο ενδονουκλεασετζής.
Πιάσαμε κουβέντα για τα ένζυμα αυτά που προέκυψαν από την έρευνα του στα βακτήρια και τους βακτηριοφάγους.
Κι απάνω που μου έλεγε ότι ξέρει και την ελληνική λέξη “βακτηρία” τον ρώτησα γιατί δεν συνέχισε και στα φροντ-ίρια μετά τα μπακ-τίρια.
Κι άλλα τέτοια κουφά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου