Ελένη Βλάχου

Γς είπε

2 Δεκεμβρίου, 2012 στις 12:09

1, 9:

Η Ελένη Βλάχου. Δεν είχε κάνει ιδιαίτερες (ή και καθόλου) σπουδές. Αλλά ήταν ‘Μορφωμένη’.
Θυμάμαι την ‘Εκλογή’ της, τη ‘Μεσημβρινή’ της, τις ‘Εικόνες΄ της. Αλλά και τις ‘Εκδόσεις Γαλαξίας’ της.

Εβγαλε αμέσως από την πρίζα Καθημερινή και Μεσημβρινή την 21η Απριλίου που άρχισε να μας σώζει η Χούντα κι οι συνταγματάρχες την έθεσαν υπό περιορισμό στο σπίτι της. Ανέβηκε στα κεραμίδια κι από ταράτσα σε ταράτσα τους την έκανε και το έσκασε στο εξωτερικό, όπου και ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση.

Γάτα, σε αντίθεση με κάτι άλλους ‘αντιστασιακούς’(βρωμόσκυλα) της Δημοσιογραφίας.
1976-77, νεαροί βοηθοί των ΑΕΙ τότε, που πήγαν να μας φάνε μπαμπέσικα. Κανείς δεν ήθελε να μας ακούσει. Απεργίες, αφραγκίες, χαμός. Απόγνωση.

Ημουν με τη συνάδελφο Νέλλη Ρ., όταν ξαφνικά της λέω ‘πάμε’.
Σωκράτους, τελευταίος όροφος. Κι απρόσκλητοι μπαίνουμε στο γραφείο της.

Μας έκανε να νοιώσουμε σαν στο σπίτι μας. Ζεστά. Μας άφησε να ξεθυμάνουμε, να της εκθέσουμε την κατάσταση, το πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε. Κι από καλή χαμογελαστή κυρία ξαφνικά το γύρισε στη σωστή, σοβαρή και ενημερωμένη δημοσιογράφο. Τά ήξερε όλα. Και όχι μόνο αυτό αλλά μας καθησύχασε για την πορεία του προβλήματος γι αυτόν και κείνον το λόγο, εν είδει εσωτερικής πληροφόρησης. Νομίζω ότι ήταν ήδη και βουλευτής Επικρατείας.

Όταν φύγαμε είχαμε την αίσθηση ότι επισκεφτήκαμε μια παλιά μας γνώριμο. Την ‘Ε’ που διαβάζαμε στην Καθημερινή του μπαμπά μας, από πιτσιρίκια μαζί με τον Αθηναίο, στη δεύτερη σελίδα πάνω αριστερά.