8 Μαρτίου, 2014 στις 12:25
Μεγαλούτσικη, αλλά ενδιαφέρουσα περίπτωση.
71:
>Τυχερή ήταν η κοπέλα, που δεν κοίταξε
>Τυχερή ήταν η κοπέλα, που δεν κοίταξε
Μεγαλούτσικη, αλλά ενδιαφέρουσα περίπτωση.
Υιοθετημένη κόρη ενός πρώην
αυλάρχη, μακαρίτη, ίσως μακαρίτισσα και η ίδια τώρα πιά.
Ξεκίναγε τη μέρα της εισπράττοντας
κάνα δυο νοίκια διαμερισμάτων απ την
τεράστια περιουσία που είχε κληρονομήσει.
Εξαδέλφη της μακαρίτισσας
επίσης πρώην γυναίκας μου. Και θυμάμαι
κάποτε που έβαζε πάγο στην γκρινιάρα γυναίκα μου μετά από ένα τρικούβερτο καυγά
μας, την εποχή που ήθελε η μουρλή διαζύγιο.
-Δεν ντρέπεσαι; Βάλαμε
στο σόϊ μας το καλύτερο παιδί [εγώ ήμουν αυτός!] και δεν το εκτίμησες καθόλου.
Και να σου πω και κάτι; Αν δεν τον έπαιρνες εσύ θα τον έπαιρνα εγώ!
Μαμά μου. Το άκουγα και
δεν το πίστευα.
Και θυμήθηκα που κάποτε της
είχα πει για τα μάτια της. Πόσο ωραία είναι και άλλες τέτοιες ασκήσεις που
έκανα επί παντός θηλυκού για να ήμαστε πάντα ετοιμοπόλεμοι.
Πολλά τα λεφτά ρε
παιδιά.
Ας είναι.
Το σπίτι της ήτανε
γεμάτο αντίκες,. Και τι αντίκες; Βασιλικές! Από τα ανάκτορα.
Μία απ αυτές ήταν ένα πιάνο. Το πιάνο που σίγουρα θα έπαιζε και η πριγκηπέσα Ειρήνη.
"Απόφοιτη του Ζάλεμ στη Γερμανία,
ακολούθησε καριέρα πιανίστριας δίπλα στη διάσημη πιανίστρια Τζίνα Μπαχάουερ". Λέει η Βικιπαίδεια
Κι ήταν ξεκούρντιστο το άτιμο
και δεν μπορούσα να της παίξω το Σεληνόφως του Κλοντ Ντεμπισί . Την Μπαντιέρα Ρόσα όμως την απέδιδε υποφερτά αν και αρκετά
πιο άγρια.
Και μου φώναζε να μην
μαγαρίζω το βασιλικό κλειδοκύμβαλο με κομμουνιστικά θούρια.
Να είναι καλά, όπου
βρίσκεται η γλυκύτατη μου ξαδερφούλα εξ αγχιστείας
Γς είπε