Βουλής & Περικλέους

Και μόλις σχόλασε ο Γς άρχισε να τρέχει προς την Πλάκα από το σχολείο του στη Σίνα δίπλα απ το Οφθαλμιατρείο.

Ηθελε να προλάβει τη δικιά του.

Αν σας πω ότι έκανε 10 συνεχόμενα κατοστάρια σε 5 λεπτά.

Σίνα-Εδουάρδου Λω-Σταδίου-Κολοκοτρώνη-Βουλής-Απόλλωνος-Θουκυδίδου, ένα χιλιόμετρο περίπου μέχρι το Παρθεναγωγείο Χιλλ.

Κι ήθελε τρομάρα του να το παίζει σε πολλά ταμπλό. Αλλά φευ η καρδιά πατάτα.

Ετρεχε να προλάβει αλλά ο νους του ήταν σε εκείνη. Σαν να την έβλεπε να τον κοιτάζει θλιμμένη.

Και να την μπροστά του στη Σταδίου δίπλα στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη.

Δεν ήταν όμως αυτή. Ευτυχώς. Και πώς να ήταν; Κανονικά πρέπει να ήταν Μαρασλή και Σουηδίας στο Κολωνάκι, στο Β’ Γυμνάσιο.

Ηταν σωστό όμως αυτό που έκανα τόσο καιρό πίσω απ την πλάτη της;

Και να τη! Δεν ήξερα αν έπρεπε να χαρώ ή να λυπηθώ.

Κι όμως δεν  ήταν ούτε αυτή. Μα τι με είχε πιάσει;

Σταμάτησα να τρέχω.

Μπήκα στην Κολοκοτρώνη και μετά τράβηξα για την Βουλής.

Ε, εκεί στην Βουλής και Καραγιώργη λίγο πριν γίνει Περικλέους έπεσα πάνω της!

Θεέ και κύριε!

Γύριζε απ το γυμνάσιο της. Εμενε πιο κάτω στην Φωκίωνος.