Εκανα τότε μάθημα στη σχολή του
ΟΑΕΔ που τους μάθαινα πώς να υπολογίζουν τους όγκους αυτών που καλούπωναν. Ηταν
κι ο “Μεγας είσαι κύριε”, ο Κατέχης που τους μάθαινε πώς να φτιάχνουν
τσιμεντένιες σκάλες.
Κι όλo μας γκρίνιαζε
για τη σκάλα της σχολής στην Αχαρνών.
-Mα ποιος την σχεδίασε; Μέγας
είσαι κύριε! Θα μας σκοτωθεί κανένα
παιδί εκεί.
Κανείς όμως δεν σκοτώθηκε.
Μόνον που έπεσε κι
τσακίστηκε ο ίδιος μια μέρα,
Από τότε ανέβαινε με το
ασανσέρ και δεν ξαναμίλησε για την κακοσχεδιασμένη σκάλα.
Και συζητάγαμε μια μέρα
για την νέα γραμμή που μετέφερε τα φορτηγά απ την Ευρώπη στην Μέση Ανατολή.
Τη γραμμή Βόλος-Λαττάκεια
(Συρίας).
Ακούει Λαττάκεια και πετάγεται.
-Ποια λατάκια ρε παιδιά;
[Η ξυλεία
οικοδομής ελατάκια ή λατάκια είναι καδρόνια καλουπώματος 8x8 cm μήκους 2 μέχρι 4 μέτρα από πεύκο ή
έλατο που έχουν επεξεργαστεί σε ξηραντήριο για να μην στραβώνουν]
-Είναι η Λαοδίκεια η
Πάραλος. Στη Συρία.
-Εγώ
δεν τα ξέρω αυτά τα λατάκια. Εγώ ξέρω τα κανονικά λατάκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου