Δεν είναι ότι μου τη δίνουν μερικοί στις τράπεζες με τις προφυλάξεις τους σε θέματα ασφάλειας , PIN και τέτοια, αλλά τσαντίζομαι που δεν μπορώ να κάνω τις πλακούλες μου με τους φόβους τους. Είναι κάπως άγαρμπο.
Προχτές όμως που καθόμουν σε μια καρέκλα δίπλα στο μηχάνημα αυτόματων συναλλαγών περιμένοντας την σειρά μου στο ταμείο δεν άντεξα.
Μόλις είχε κατορθώσει η κυρία να συνεννοηθεί με το μηχάνημα και είχε φτάσει στο σημείο που της ζητούσε χρήματα.
Με ύφος έμπειρου χειριστού άρχισε να το τροφοδοτεί με πενηντάρικα. Αργά αργά όμως κι ας βούταγε τα χαρτονομίσματα το μηχάνημα εν ριπή οφθαλμού. Και κάθε φορά που το μηχάνημα ρούφαγε το χαρτονόμισμα, όπως καθόμουν δίπλα του έκανα δήθεν ότι έπιανα πίσω του ένα πενηντάρικο που έβαζα στην τσέπη μου.
Δεν σας λέω τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου