Πήγαμε το απόγευμα στου
Σκλαβενίτη. Ηταν μαζί μας κι η Ρεγγίνα.
Και ως συνήθως χάνονται στους
διαδρόμους και μένω να περιφέρομαι εν πολλοίς ασκόπως με το καροτσάκι.
Εκεί λοιπόν στα τυριά
βλέπω ένα πλάσμα, αλλά τι πλάσμα…Εμεινα με το μετέωρο καροτσάκι μου να
χαλβαδιάζω.
Με βλέπει η Ρεγγίνα και σιγά μη δεν μου την έσπαγε:
-Που είναι η Ειρήνη;
-Μη μου το χαλάς ρε γμτ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου