Καλά, η φάση είχε αρχίσει με το που πλάκωσα στην
τράπεζα, δηλαδή στο ΑΤΜ έξω απ την τράπεζα. Εκανε διάφορους χειρισμούς,
γκρίνιαζε κι η γυναίκα του και μας έσπασε τα νεύρα που περιμέναμε με την κάρτα
στο χέρι να πάρουμε κάνα φράγκο να κάνουμε τη δουλειά μας.
Ηθελε να κάνει κατάθεση αλλά δεν υπήρχαν φάκελοι.
Τον ξαναβρήκα μέσα στην τράπεζα κι άρχισαν να του
πετάω διάφορα.
Μια που δεν είχε αριθμό λογαριασμού να στείλει τα
χρήματα [προσφέρθηκα να του δώσω το δικό μου], μια που φώναζε να του δώσουν
έναν φάκελο [Να είναι πρώτης μέρας κυκλοφορίας] και τέτοια.
Και πλάκα πλάκα μας έσπασε τα νεύρα όταν έκανε
κατοχή το μηχάνημα αυτόματων συναλλαγών και δεν μπορούσαμε να εξυπηρετηθούμε.
Ξεκίναγε μια προσπάθεια, έφτανε σε κάποιο σημείο την ακύρωνε και φτου κι απ την
αρχή.
Ε, εκεί άρχισα όντως να νευριάζω και να
μουρμουάω [στα "γαλλικά"].
Κάτι έπιασε και
-Είπατε τίποτα κύριε;
-Ναι. Να μην ξεχάσετε να του αφήσετε κάτι, όταν
τελειώσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου