Γς said
Ωρες είναι τώρα ν αρχίσουν οι παλιοσειρές
να λένε ιστορίες απ το στρατο.
Μια μικρή όμως σχετική με σκοπιά;
εκέμβρης
1968. Αεροπορία. Πρώτη μου σκοπιά στον Αραξο. Βροχή και παγωνιά, 2 το βράδυ.
Και ξαφνικά στο σκοτάδι κάνει την εμφάνισή του ένας μεγάλος Ιπτάμενος Δίσκος!
Ερχόταν προς το μέρος μου. Πάγωσα, με έπιασε τρόμος.
–Να μαλάκα που δεν
πίστευες ότι υπάρχουν ΑΤΙΑ! Ψυχραιμία. Θα κατέβουν, ίσως πιάσουμε και κουβέντα.
Ηρεμα, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ο,τι είναι να γίνει, ας γίνει.
Κι απάνω που
είχα ανακτήσει την ψυχραιμία μου, βάζω τα γέλια! Το UFO είχε πλησιάσει, αλλά είχε αρχίσει και να ανεβαίνει. Ηταν
ένα τεράστιο μετεωρολογικό μπαλόνι με τα φωτάκια του, που μόλις είχαν αφήσει
από το αεροδρόμιο της βάσης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου