Αρθούρε Ρεμπώ

Γς said

19 Αυγούστου, 2014 at 18:02

16:
Πήγα λοιπόν στην τράπεζα και στο φαρμακείο, που σας έλεγα.

Στην τράπεζα συνάντησα έναν τύπο που πήγαινε από το ταμείο στο διευθυντή και τούμπαλιν. Τελικά σταθεροποιήθηκε στην ουρά και άρχισε να με κοιτάζει [και με το δίκιο του αφού τον κοίταζα]. Κοίταζα την μπλούζα που φορούσε. Ηταν ένας σταμπωτός στόχος, που μου θύμιζε το σήμα των πολυκαταστημάτων Target στις Γιου ες έι.
Τελικά δεν άντεξα:

-Καλά ρε, πως έρχεσαι έτσι στην τράπεζα; Δεν φοβάσαι;
Τα χρειάστηκε, αλλά τον ξεπέταξα αμέσως.
-Αν γίνει καμιά ληστεία και συμπλοκή, ο πρώτος που θα ξαπλώσουν θα είσαι σύ με τέτοιο στόχο που φόρεσες.

Ησύχασε [και γέλασε κιόλας]

Ο άλλος ήταν ο Αρτούρο.
Ετσι τον φώναξε κάποιος στο Φαρμακείο. Και φυσικά ήταν Αλβανός. Φαινόταν.
Τι σου είναι πάντως αυτοί οι Αλβανοί, Δεν έχουν αφήσει Αρτούρο για Αρτούρο Ερνέστο, Ραϋμόνδο και πάμε λέγοντας. Εχουν βουτήξει όλα τα φαντεζί βαπτιστικά ονόματα της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι να μην έχεις το πλιάτσικο στο DNA σου.

Αυτά σκεπτόμουν και τον κοίταζα [που με κοίταζε γιατί τον κοίταζα].
Κάτι έπρεπε να του πω κι αυτουνού.

-Ρε Αρτούρο, τον Ρεμπώ τι τον έχεις;
-Φίλο μου είναι! [Σε ντε-τε χρόνο!]
Όχι ρε γαμώτο, είπαμε να βουτάμε αλλά όχι κι έτσι…