Βρέθηκα στο χώρο ενός παλιού καλού μου φίλου και μπούκαρα
στο γραφείο του με το αλέγκρο ύφος μου (εκείνο το φυσικό μου, το
χαζοχαρούμενο).
-Είναι ο Μιχάλης μέσα; Λέω στην ιδιαιτέρα του (Διευθύνων
σύμβουλος παμμέγιστης εταιρείας ο Μιχάλης)
Τα έχασε η δεσποινίς:
-Γνωρίζετε τον κύριο Μιχαήλ Τ.;
-Και βέβαια!
Τα έχασε η δεσποινίς:
-Γνωρίζετε τον κύριο Μιχαήλ Τ.;
-Και βέβαια!
Κι αρχίζω και τις λέω φανταστικές ιστορίες, που γυρίζαμε
έργα ως κομπάρσοι και ειδικά για τα δήθεν κατορθώματα του αφεντικού της, που
ήταν κασκαντέρ και πήδαγε από τον τρίτο όροφο, που έβγαινε μέσα από το
αυτοκίνητο που είχε πάρει φωτιά που.. που… Μέχρι που μπήκε ο Μιχάλης.
-Δεν ήξερα κύριε Διευθυντά ότι είχατε κάνει καριέρα στον
κινηματογράφο.
-Ευτυχώς που ήρθα εγκαίρως, πριν σε βγάλει και σένα στο κλαρί.
-Ευτυχώς που ήρθα εγκαίρως, πριν σε βγάλει και σένα στο κλαρί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου