Σιχτιρ

Ελεγα κάποτε σ’ ένα τούρκο ποστντόκ ότι στο Γιουνανιστάν έχουμε ακόμη πολλές τούρκικες λέξεις και εκφράσεις. –Ντουνιά, κεμπάπ, Ιμάμ Μπαϊλντί, Κισμέτ, σιχτίρ… Και μόλις άκουσε το ‘σιχτιρ’ σηκώθηκε μουτρωμένος και έφυγε. 

Εντάξει δεν κατάλαβε, παρεξήγηση.
Ετσι την άλλη φορά που τον είδα του εξήγησα ότι δεν ήθελα να τον προσβάλω. Απλώς , μέσα στις πολλές τούρκικες λέξεις που χρησιμοποιούμε στα ελληνικά είναι και αυτή: Σιχτίρ.

Τσάμπα ο κόπος μου.

Πάλι η ίδια αντίδραση και χειρότερα. Εφυγε νευριασμένος μουρμουρίζοντας ΄κιοπέκ’ και τέτοιες βρισιές.

Τι ήθελα κι έμπλεκα με το μπετόβλακα;

Μα πως θα έπρεπε να του το πω:
-Εχουμε Ντουνιά, κεμπάπ και κάτι άλλο που δεν το λέω σε σένα, απλά το λέμε μεταξύ μας αυτό που εδώ το λένε «Φάκ γιου», στη Γαλλία «Αν κιλέ» στην Ιταλία «ΒαΦανΚούλο». Άνλιγιορ μούσουν (κατάλαβες);
Αν μου έλεγε «Γιόκ», τότε θα του έλεγα:
Ε, άϊ σιχτίρ! Paliomalaka!