Κι εκείνο το πρωί ο πατήρ του Κάκτου όπως κάθε μέρα από τά άγρια μεσάνυχτα, πήγαινε στη δουλειά του. Και ξαφνικά στη στροφή Ευτυχίδου και Σπ. Μερκούρη απέναντι από το Αλσος Παγκρατίου δυο τανκς μέσα στο μαύρο σκοτάδι του φράζουν το δρόμο. Κάνει να περάσει αριστερά δεν τον αφήνουν. Ούτε από τα δεξιά.
-Ρε δε με χέζετε πρωί πρωί!
Νόμιζε ότι γυρίζουν έργο…
-Ρε δε με χέζετε πρωί πρωί!
Νόμιζε ότι γυρίζουν έργο…
Την αυτήν ημέρα:
Φιλαράκος μου βαρεμένος με την επιστήμη έκρινε ότι καλύτερα με τα νετρόνια και τις ακτίνες α, γ, Χ κτλ παρά με τους τρελούς.
Και τράβηξε για το εργαστήριό του στο Δημόκριτο. Στη Μεσογείων τον σταμάτησαν.
-Που πάτε κύριε;
-Στο Δημόκριτο.
-Δεν ξέρετε ότι απαγορεύεται; Πίσω!
-Δεν γίνεται. Εχω αφήσει τον αντιδραστήρα στη πρίζα!
Και τον άφησαν να περάσει.
Φιλαράκος μου βαρεμένος με την επιστήμη έκρινε ότι καλύτερα με τα νετρόνια και τις ακτίνες α, γ, Χ κτλ παρά με τους τρελούς.
Και τράβηξε για το εργαστήριό του στο Δημόκριτο. Στη Μεσογείων τον σταμάτησαν.
-Που πάτε κύριε;
-Στο Δημόκριτο.
-Δεν ξέρετε ότι απαγορεύεται; Πίσω!
-Δεν γίνεται. Εχω αφήσει τον αντιδραστήρα στη πρίζα!
Και τον άφησαν να περάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου