Μήτρες

1964, Νέα Κυβέρνηση Κέντρου μετά από δεύτερες εκλογές που το 42% του 1963, έγινε 53 %.
Νέος άνεμος στην Παιδεία γενικώς.
Και να ένας φρέσκος και αεράτος επιθεωρητής κάνει το ντεμπούτο του φουριόζικα σε λάθος όμως αίθουσα.
Ηταν στην Ανωτέρα Σχολή Ηλεκτρονικών της Σιβιτανιδείου. Το μόνο κατά κάποιο  τρόπο ΤΕΙ της εποχής με πολύ υψηλό όμως επίπεδο θεωρητικής και πρακτικής κατάρτισης. Μιας σχολής που εξεταζόταν σοβαρά η ανωτατοποίηση της.

Το λάθος του ήταν ότι μπήκε στην αίθουσα την ώρα των Μαθηματικών και ότι φοιτούσε εκεί και ο Γς, που ήταν συγχρόνως και φοιτητής στο Μαθηματικό, δεύτερο έτος.
Και όλα θα είχαν πάει μια χαρά αν δεν έβλεπε στο θρανίο μου την Μεσημβρινή της Ελένης Βλάχου, μια μετριοπαθή εφημερίδα της τότε αντιπολίτευσης. Ορμάει, τη βουτάει κι αρχίζει εκτός εαυτού να φωνάζει που δεν ντρέπομαι να έχω εφημερίδα στην τάξη και μάλιστα τέτοια εφημερίδα κλπ.
Του απάντησα κόσμια και ψύχραιμα.  Κάτι που το εξέλαβε ως αυθάδεια και θράσος και με διαβεβαίωσε ότι θα υπάρξει συνέχεια.

-Τι έχουμε σήμερα κύριε καθηγητά.
-Γραμμική Άλγεβρα, περί μητρών.

Γυρίζει και με κοιτάζει

–Για έλα απάνω. Τι λέμε μήτρες;

-Είναι το (και του εξηγώ)

-Μα τι λές; Είναι το (και λέει βλακείες)

Ηταν φανερό ότι ήταν άσχετος. Οπότε του ρίχτηκα κανονικά.
-Είναι το..το και το!
Ε, τσάμπα το είχα περάσει το μάθημα στο Πανεπιστήμιο;

Είχε ανάψει, κατακόκκινος γυρίζει στον καθηγητή.
-Πείτε του σας παρακαλώ ότι είναι κουταμάρες αυτά που λέει.
Ο καθηγητής όμως δεν έλεγε τίποτε. Μέχρι που ο Επιθεωρητής άνοιξε την πόρτα και την βροντοχτύπησε πίσω του.

Κι ο καθηγητής μας:
–Δεν είναι καλά κει στο υπουργείο. Στέλνουν τον πρώτο τυχόντα να μας ελέγξει!