Η γλώσσα μας.
Είναι το καράβι που μας ταξιδεύει
στο χρόνο.
Κι είναι πολλοί οι
επίδοξοι καπετάνιοι, που θέλουν να επέμβουν στη ρότα του.
Όμως είναι άγνωστες οι
θάλασσες οι τωρινές κι οι αλλοτινές, οι θάλασσες της ιστορίας και δεν υπάρχουν
μάντεις για την πορεία των ανέμων.
Μα το καράβι είναι καλότυχο
κι ευλογημένο. Εχει το δικό του καπετάνιο: τους πεντακάθαρους απλούς νόμους της
γλωσσικής εξέλιξης και πορεύεται καλά χιλιάδες χρόνια τώρα. Τους πεντακάθαρους
νόμους που κανείς δεν τους ξέρει. Όπως δεν ξέρει και της φυσικής επιλογής. Οι
νόμοι της επιβίωσης μιας γλώσσας που θέλει να επιβιώσει. Και αγωνίζεται. Και εξελίσσεται.
Και είναι καλοδεχούμενοι
οι λεξικολογούντες γραφιάδες που κρατούν το ημερολόγιο του πλοίου. Αλλά αστείοι
εκείνοι που θέλουν να ακουμπήσουν το τιμόνι του.
Δεν υπάρχει τιμόνι.
1 σχόλιο:
Το τρελοβάπορο του Ελύτη
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα μαινα"
Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ τις δυό μεριές
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο
κι έχει λόστρομο αθώο, ναύτη πονειρό.
Απο τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς,
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
Ελα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ,
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο,
Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπετναους τους αλλάξαμε
Κατακλεισμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε,
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινο τον Ηλιο τον Ηλιάτορα!
Δημοσίευση σχολίου